12.07.2015 Views

OBRAS DE SAN AGUSTÍN - Escritura y Verdad

OBRAS DE SAN AGUSTÍN - Escritura y Verdad

OBRAS DE SAN AGUSTÍN - Escritura y Verdad

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

834 <strong>DE</strong> TRINITATE XV, 3, 5quae persuasa sunt ponam: ne tam longe smt a praecedentibusconsequentia, ut oblivionem praecedentium faciat inspectioconsequentium; aut certe si fecerit, cito possit quodexciderit relegendo recolligi.5. In primo libro secundum Scripturas sacras unitas etaequalitas summae illius Trinitatis ostenditur. In secundoet tertio et quarto, eadem: sed de Filii missione et Spiritussancti diligenter quaestio pertractata tres libros fecit; demonstratumqueest non ideo minorem mittente qui missusest, quia ille misit, hic missus est, cum Trinitas quae peromnia aequalis est, pariter quoque in sua natura immutabiliset invisibilis et ubique praesens inseparabiliter operetur.In quinto, propter eos quitous ideo videtur non eamdemPatris et Filii esse su'bstantiam, quia omne quod de Deo dicitur,secundum substantiam dici putant, et propterea gignereet gigni, vel genitum esse et ingenitum, quoniam diversasunt, contendunt sübstantias esse diversas, demonstraturnon omne quod de Deo dicitur secundum substantiam dici,sicut secundum su-bstantiam dicitur bonus et magnus, et siquid aliud ad se dicitur; sed dici etiam relative, id est nonad se, sed ad aliquid quod ipse non est; sicut Pater ad Filiumdicitur, vel Dominus ad creaturam sibi servientem: ubisi quiid relative, id est ad aliquid quod ipse non est, etiam extempore dicitur, sicuti est: Domine, refugium factus es wo-Vis s , nihil ei accidere quo mutetur, sed omnino ipsum innatura vel essentia sua immutabilem permanere.In sexto, quomodo díctus sit Christus ore apostólico, Deivirtus et Dei sapientia 9 , sic disputatur, ut differatur eademquaestio diligentius retractanda: utrum a quo est genitusChristus, non sit ipse sapientia*, sed tantum sapientiae suaepater, an sapientia sapientiam genuerit. Sed quodlibet horumasset, etiam in hoc libro apparuit Trinitatis aequalitas,et non Deus triplex, sed Trinitas: nec quasi aliquid duplumesse Patrem et Filium ad simplum Spiritum sanctum; ubinec tria plus aliquid sunt quam unum horum. Disputatumest etiam quomodo possit intelligi quod ait Hilarius episcopus*:'^Aeternitas in Patre, species in Imagine, usus in Muñere".In séptimo, ¡quaestio quae dilata fuerat, explicatur, itaut Deus qui genuit Filium, non solum sit Pater virtutis etsapientiae suae, sed etiam ipse virtus atque sapientia; sicet Spiritus sanctus: nec tamen simul tres sint virtutes aut8 Ps. 8g, i.9 i Cor. i, 24.aQuídam codex, eadem non sit ipse sapientia,!» Sola edítip Loy., episcppus sanctus.XV, 3, 5 <strong>DE</strong>. LA <strong>SAN</strong>TÍSIMA TRINIDAD 835siones escuetas. Pero éstas no han de estar tan distanciadasque se pongan las que anteceden en olvido; y si esto sucede,con presteza se puede, repitiendo la lectura, recordar lo olvidado.5. Se demuestra en el libro I por las Sagradas <strong>Escritura</strong>sla unicidad e igualdad de la Trinidad soberana. Prosigueel mismo argumento en ios libros II, II£ y IV; pero en estostres libros se trata con más diligencia de la misión del Hijoy del Espíritu Santo, y en ellos se prueba que el enviado noes inferior al que envia, por el mero hecho de -ser uno mitentey otro enviado, pues la Trinidad es en todo igual, inmutablee invisible en su esencia, y está presente en todaspartes y actúa inseparablemente.En el V, a causa de aquellos que opinan no ser de unamisma substancia el Padre y el Mijo, y no siendo una mismarealidad el engendrar y ser engendrado o ser engendrado yno serio, pues son dos términos distintos, creen que tambiénson diversas las substancias, se demuestra que no todo cuantoüe Dios se predica se predica según la substancia, comocuando se dice bueno o grande según la substancia o cuandose trata de algún otro atributo substancial; pero ademásexisten otros términos que entrañan relación o dicen habitud,no a la substancia, sino a una realidad distinta de laesencia. Así, el Padre dice relación al Hijo, y Señor dice habituda la criatura que le sirve; y cuando se emplea un términorelativo, es decir, cuando se refiere a una realidad queno es la esencia, aun cuando sea predicado temporal, comoen el Salmo, donde dice: Señor, sois nuestro refugio, no indicamutación en Dios, pues siempre permanece inmutableen su perseidad esencial.En el VI se pregunta en qué sentido Cristo es llamado porboca del Apóstol virtud de Dios y sabiduría de Dios, difiriendopara más adelante tratar a fondo la siguiente cuestión:•el que engendró a Cristo, ¿ es El sabiduría o sólo es padre dela sabiduría? ¿Engendró la Sabiduría a la Sabiduría? Cualquieraque sea la respuesta, aparece también en este libro laecuación esencial de la Trinidad, y cómo no es Dios triple,sino trino; y el Padre y el Hijo no son dos principios con relaciónal Espíritu Santo, realidad simple, donde ni los tresjuntos son algo más que uno de ellos. También se discutiócómo puede entenderse lo que dice el obispo Hilario: La eternidaden el Padre, la especie en el Hijo y la acción en el Don.En el VII se explica la cuestión aplazada, a saber, cómoel Dios que engendró al Hijo no sólo es Padre del poder yde la sabiduría, sino que es también El poder y sabiduría; ylo mismo se ha de afirmar del Espíritu Santo; sin embargo,

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!