Schriftelijke vragen en antwoorden Questions et ... - de Kamer

QRVA 50 162 20777
31 - 03 - 2003
hoog. Bij aanleg van nieuwe perrons of bij belangrijke
omvormingswerken worden de perrons van 280 mm
gebracht op 550 mm.
Omdat de meeste reizigers met beperkte mobiliteit
door de huidige beperkingen niet autonoom een treinreis
kunnen ondernemen raadt de NMBS de klanten
aan die hulp nodig hebben ruim op voorhand het vertrekstation
in te lichten.
Indien men in een rolstoel reist, is het noodzakelijk
24 uur op voorhand contact op te nemen met het vertrekstation.
Op deze manier kan men in dit station,
samen met de klant, de beste reisweg uitzoeken in
functie van de toegankelijkheid van de gekozen stations
en het bestemmings- en eventueel overstapstation
inlichten. Personeel en materieel (mobiele oprijhelling)
kunnen dan voorzien worden. Ook de treinbegeleider
wordt op de hoogte gebracht. Deze dienstverlening is
volledig gratis.
Van deze 24 uren-regel kan enkel afgeweken
worden indien een rolstoelreiziger van een groot station
(waar steeds personeel en materieel aanwezig is)
naar een ander groot station reist. In dergelijk geval
volstaat het enkele uren op voorhand te verwittigen,
zodat het betrokken personeel, dat reeds een volle dagtaak
heeft, vrijgemaakt kan worden om de begeleiding
te verzekeren.
Voor andere klanten met beperkte mobiliteit zijn
enkele uren op voorhand meestal ook voldoende.
De NMBS heeft een gedetailleerd handboek opgesteld
dat alle richtlijnen en normen bundelt die moeten
gerespecteerd worden om bij de uitvoering van infrastructuuraanpassingen
de toegang tot de stations te
verbeteren voor de personen met beperkte mobiliteit,
onder andere wat betreft toegangshellingen, liften,
sanitair voor mindervaliden, automatische deuren,
gebruik van rubberen en geribde tegels in de bevloering,
voorbehouden parkeerplaatsen, enz. Hierbij
werden ook de wettelijke verplichtingen geïntegreerd.
Daarnaast heeft de tijdelijke vereniging TGA (= VZW
Toegankelijkheidsbureau Limburg, ASBL Gammah
uit Luik en ANLH uit Brussel) in 2001 een onderzoek
gedaan van de bestaande wetgevingen en normen in
verband met de voorzieningen voor gehandicapten in
de drie gewesten.
Op basis hiervan heeft de tijdelijke vereniging haar
advies geformuleerd betreffende een 400-tal aspecten
qua toegankelijkheid en comfort voor treinreizigers
met beperkte mobiliteit.
De NMBS, die in feite vragende partij was voor
dergelijke overkoepelende studie, werd actief betrokken
in de keuze van de stations en in het opstellen van
de toegankelijkheidsnormen.
769 mm et de 280 mm. Lors de la pose de nouveaux
quais ou à l’occasion d’importants travaux de transformation,
les quais de 280 mm sont rehaussés jusqu’à
550 mm.
Comme les conditions actuelles ne permettent pas à
la plupart des voyageurs à mobilité réduite
d’entreprendre un voyage en train en toute autonomie,
la SNCB conseille aux clients qui ont besoins d’aide de
prévenir la gare de départ.
Les voyageurs en fauteuil roulant doivent avertir
leur gare de départ 24 heures à l’avance. En procédant
de la sorte, cette gare peut, en accord avec le client,
déterminer le meilleur itinéraire en fonction de
l’accessibilité des gares choisies et d’en informer la
gare de destination et éventuellement la gare de correspondance.
Du personnel et du matériel (rampe mobile)
peuvent ainsi être prévus. L’accompagnateur de train
est également mis au courant. Ce service est entièrement
gratuit.
Il ne peut être dérogé à cette règle de 24 heures que
si un voyageur en fauteuil roulant se rend d’une grande
gare à une autre grande gare où du personnel et du
matériel y sont disponibles en permanence. Dans ce
cas, il suffit de prévenir quelques heures à l’avance, de
manière à libérer le personnel concerné, occupé à
d’autres tâches, pour assurer l’accompagnement.
Pour les autres clients à mobilité réduite, il suffit la
plupart du temps d’avertir quelques heures à l’avance.
La SNCB a rédigé un manuel détaillé qui rassemble
toutes les directives et toutes les normes à respecter en
vue de l’amélioration, à l’occasion de travaux
d’adaptation de l’infrastructure, de l’accès aux gares
pour les personnes à mobilité réduite, notamment en
ce qui concerne les rampes d’accès, les ascenseurs, les
installations sanitaires pour moins-valides, les portes
automatiques, la pose d’un carrelage nervuré en caoutchouc
au sol des places de parking réservées, etc. Les
obligations légales ont également été intégrées ici. En
outre, l’association momentanée TGA (= VZW
Toegankelijkheidsbureau Limburg, ASBL Gammah de
Liège et ANHL de Bruxelles) a menée en 2001 une
enquête sur les législations et les normes existants en
matière d’équipements destinés aux handicapés dans
les trois régions.
Sur cette base, l’association momentanée a formulé
un avis sur quelque 400 aspects touchant à
l’accessibilité et au confort des voyageurs à mobilité
réduite qui voyagent en train.
La SNCB, qui en fait souhaitait la réalisation d’une
telle étude globale, fut impliquée activement dans le
choix des gares et l’élaboration des normes
d’accessibilité.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE