RET_2015-01-02-03-04_Flipbook

De rol van flexibiliteit in onze energievoorziening – Wim Cardinaels
Als je vervolgens met diezelfde warmtepomp flexibiliteit aanbiedt om verbruik beter af
te stemmen op hernieuwbare bronnen, maar hierdoor een lagere COP krijgt en dus
meer kWh verbruikt, wordt dit vandaag financieel afgestraft.
Samen is dit een zeer onduidelijke, dubbelzinnige boodschap. Gaan we nu voor
duurzaam opgewekte energie en verbruikers zonder CO 2-uitstoot, dus een elektrificatie
waarbij we investeringen in deze technologieën en hun integratie in het energiesysteem
moeten aanmoedigen of kiezen we voor ontrading van elektrificatie?
VOOR WELKE FUNCTIES?
Er zijn verschillende actoren in het energiesysteem die nood hebben aan flexibiliteit.
1 DAY-AHEAD MARKTEN
Een eerste mogelijkheid is in te spelen op de groothandelsmarkten voor elektriciteit. Als
leveranciers op bepaalde uren goedkoper kunnen inkopen, is het interessant om zo veel
mogelijk verbruik van hun klanten naar die uren te verplaatsen. Op deze manier worden
vraag en aanbod zo kosteneffectief mogelijk ingepland.
2 ONBALANS
Daarnaast zijn de energieleveranciers verplicht om hun portfolio van productie en
levering voortdurend in balans te houden. Dit gebeurt door hun rol als Balancing
Responsible Party –BRP – die ze zelf kunnen opnemen of uitbesteden. Hierbij dient de
BRP er voor te zorgen dat hij voor ieder kwartier evenveel energie op het net gezet
heeft als dat zijn klanten verbruikt hebben.
Als de windturbines van een leverancier minder elektriciteit produceren dan voorspeld,
kan hij om zijn portofolio terug in evenwicht te brengen ofwel een gascentrale meer
elektriciteit laten leveren ofwel het verbruik bij zijn klanten verminderen.
Als de leveranciers dit niet zelf doen, zal de transmissienetbeheerder dit doen en de
kost hiervan in rekening brengen bij de betrokken leveranciers.
3 RESERVEPRODUCTEN
Reserveproducten zijn bijvoorbeeld grote elektriciteitsverbruikers die snel hun verbruik
kunnen verminderen bij energie-intensieve bedrijven aangesloten op het
hoogspanningsnet. Hierbij is contractueel overeengekomen hoe snel, hoe vaak, voor
welke duur en met welke tussentijd deze systemen hun verbruik moeten verminderen bij
activatie.
Als er calamiteiten gebeuren in het systeem, bijvoorbeeld een kerncentrale van 1GW
die in noodstop gaat, dan zal in eerste instantie de inertie van het Europese net dit
helpen opvangen. Tegelijkertijd starten de betrokken leverancier en de
transmissienetbeheerder acties om de weggevallen capaciteit te compenseren en zo de
Revue E Tijdschrift – 131 ste jaargang/131 e année – n° 1-2-3-4-2015 (publication mars/publicatie maart 2017) 14