inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

36
SERMOIAK (I)
egin izan daben geure pekatuen parkaziñorako; eta onen osteian gogora
ekarriko deutsuet zelan pekatariai itxaroten deutsen, eta zelan dei egiten
deutsen beragana etorteko, zuek ikusten dozuen legez. Aror bada arrastegi
onetako nire sermoi-gei guztia.
Baita, barriz, nondik asi nei nik obeto Ygkoaren errukikuntza onen
ganeko berbetea, Ygkoak berak onen ganean esanik dituzan berba gozoetatik
baño? Ai, eta zeinbat berba zoragarri esanik dauka, erruki andi
onen ganean! Eta nok leukean guztiak batuta, zeuei bein banaan esateko
astia! Elitzateke besterik bear sermoi luze eder bat egiteko. Baia ganeko
guztiak ixilik gorde bearko badodaz bere, ezta ixilik igaroteko Ezekiel
santuaren bitartez esan zituzan berba gozoak. «Esan egiezu, esan eutsan
bein baten Ygkoak Ezekiel-eri, esan egiezu nire partez Israel-go pekatari
galduai: Zeuek diñozue: geure pekatuak ganera egin deuskue, eta gu
baxen geiago dira: eta orregaitik galduta gagoz. Zelan bizi gintekez bada?
Esan egiezu zeuk; Ygkorako, diño Ygko Yaunak, eztot nik gura gaistoa il
ta galdu dedin, ez: gura dodana da gaisto orrek bide txarrari itxi dagiola,
eta bizi dedila. Ausi egizuez, ausi, zeuen bide okerrok. Zer egiteko il beartzare?
Ara bada, gaistoa onduten dan edozein bere egunetik aurrera
ezteutse gatxik ekarriko bere gaistakeriak. Eta nik esan arren gaistoari:
ilgo zara, il: berak penitenzia egiten badau, eta geiago ondo bizi bada, ezta
ilgo, ez: etxako arteko pekaturik ari ezarriko».
Zer geiago gura dozue, pekatari gaixoak, zer geiago? Ygkoak berak
zeinen berbaak eguño eztabeen utsean ez yo ta ez yoko: Ygko andiak, zeinen
berbaak iraun bearko dabeen zeru-lurrak yoan da bere berbea emoten
deutsue zeuen pekatuak, direanak direala, parkatuak izango yatzuezala,
baldin zeuek orain arteko bide txarrak itxi eta beragana penitenzia
benetako baten bitartez biurtuten bazare? «Ez , diño S. Lorenzo Yustinianok,
ez eban Ygkoak izentadu ez penitenzia egiteko bearko zan aldirik,
ez pekatuen zeinbatik, ez parka eskatuteko lekurik. Eztiño, betoz gaztetan,
edo onenbeste urtera artean penitenzia egin gura dabeenak, betoz,
osasun onean datozanak; baia zartzarooan eta gaixoan datozanai ezteutset
nik parkatuko. Eztiño, nik parkaziñoa emongo deutset bein edo bein
bategaz edo alan seigarrenekoan errakuntzaren bat izan dabeenai: baia ez
urte osoetan zoro zantar eginik bizi izan direanai: edo nik parkatuko deutset
ezkonbaakoagaz ibili direanai, baia ez ezelanbere ezkonduakaz egin
dabeenai. Eztau esaten eztagoala parkaziñorik abere mutuakaz, ganadu
zantarrakaz deungaro ibili direanentzat, edo iñoren etseari edo basoari su
emon deutsenentzat, edo iñoren kalte txarrean guzurragaz yuramentu
egin dabeenentzat. Eztau esaten ni prest nago parketako euren bakarrean,
Juan Mateo Zabala
edo euren buruen aurreti baño pekatu egin eztabeenai, baia, besteak galduten
ibili direanak eztauke nigaz zer eginik. Ez beintzat, eztiño Ygkoak
alango gauzarik. Bete betean diño: gaistoa onduten dan edozein bere eguneti
parkatuko yakazala bere pekatuak; ezteutsela kalterik ekarriko bere
pekatuak; onegaz iragarten deuskula eztabela berak erruki izateko lokarririk
ez laburgarririk». Eta bere berbea asko ezpalitz legez, berbea emon
ez eze, baita bere berba orren ganean yuramentu egiten dau. Eldu leiteke
geiagora Ygko baten guganako ontasuna? «Ai, gure zorionak, esan bear
dogu pozen pozez Tertuliano-ren berbakaz, geure zorionak, bai, Ygkoak
yuramentu egin gurea, geuri pekatuen parkaziñoaren usteak (esperantzea)
bete betean emoteko!». Ez aida asko izango au guzti au, pekatari gaixoak,
zeuen biotzean esperantza ederraren sua biztuteko? Baiez nago.
Baia ori asko ezpalitz bere deritxat eze, askoko dozuela gogora ekartea,
zer egin eban Ygko onek, guk pekatuen parkaziñoa izan daigun.
Fedeak darakusku, eta zeuek guztiok dakizue ondo, Ygkoaren semea, Trinidade
santuko bigarren personea, Aiteagaz eta Espiritu Santuagaz Ygko
bat dana, gizon egintzala geure guztioen pekatuen parkaziñorako dana.
Entzun dozuez berba laburrok, entzun dozuez? Laburrak dira, bai, baia
asko baño geiago esan gura dabee. Ygkoa gizon egintzan geure pekatuen
parkaziñorako!». Errukitasun andia! esaten dau S. Agustin-ek orregaz poz
arren dana urtuta; Errukitasun neurribakoa! Zeuk, zeuk bai ta ez bestek
ekarri eukean zerutik lurrera Ygkoa bera». Bai barriz, geure pekatuen parkaziñorako
etorri zan mundura Ygkoaren Semea, auxe izan eban bere
betiko esku-arteko zeregina, berau bere yana, bere edana, bere loa, eta
berau bere guztia.
Emetik etorkan pekatari damutuakaz ain bigun izatea, eta beragana
etozanean ain gozaro artutea. Baiatorko damuturik eta negarrez ito bear
ebala arako errian zer esan andiak imini, eta deungerako bidea askori
emon eutsan emakume galdua? Bada, Yaunak bigun bigun artuten dau,
eta dirautso gozaro: «Emakumea, parkatuten yatzuz zeure pekatuak; zoaz
bakean». Ekarten deutse bere aurrera andra ezkondu bat aragizkoan bear
ez ebanagaz topau ebeena? Eta Yaunak, dakusalako lotsaturik eta damuturik
dirautso: «eztot nik zeure kontra emongo. Zoaz bada eta ez geiago
alangorik egin». Elduten yakaz beste pekatari asko bere berba gozoak
entzuten? Eta berak ondo artuten dituz, eta bear bada eztauko atzerabiderik
eurenera bazkalduten yoateko, ezta bear bada euren artekoak bere
eskolan artuteko bere.
Baia ezta ori guztia. Y.K°: bera dabil dandarrez pekatarien atzean. Ai
egon bazine Sikar-go iturriaren parean, zeuek ikusiko zenduen zelan
37