inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

76
SERMOIAK (I)
minberak. Bada orixe egin eutsen Yesukristori geuk baño askoz ta askoz
gorputz bigunagoko Yaunari. Zer ikusiko eban, bada, orduan?
Eta, zer gero kurutzea zutunik, lurreko zuloan sartuta, itxi ebenian,
ago or, ta il adi nox-gura? Zer ea, zer ikusiko eban, antxe egon zan iru
ordu aetan? Ai bada! beso baterik ordu betean eskegirik egotia, da ain bildurgarrizko
neke gogorra eze, asko izan doa, egia esa-arazoteko gizonik
zorrenari, eta gogorrenari, yakinda bere alan esanagaiti, urkamendian il
bearko dabela. Zer izango zan bada Yesus laztanarentzat iru orduan besoak
zabalik, untzeakaz yosirik, esku-oñetati eskegirik egotia? Ori antxina
askotan ikusten zan gauzea zan; eta aldi atako yakitunak diñoe ze, ori zala
eriotza guztien artean okerrena eta ori baño askozaz bere obea zala, surtan
erreta iltea, lasterrago egiten dalako.
Ea bada, ya daukagu Yesus gozoa, Yangoikoaren Semea esklaboentzat,
lapurrentzat, eta erallentzat (eriotzagillentzat) baxen etzan zur gogorrean
eskegirik, eta madarikatu eginik. Eta eriotza oneri oraindio lotsari
geiago emoteko, lapur oker bi, albo banatati bat euren kurutzetan yosita,
iminten deutsez, lapurren buru, eta euren arteko gaistoena Yesus egiten
dabela. Begira ondo, neure entzulak, begira bururik biatzera zelan dagoan.
Burua dauko arantzaz galdurik, sorbaldak azotez ebagirik, esku-oñak
untzez yosirik, aosamaak (eztarriak) egarriz igarturik, eta dana dago alaz
errerik. Bauka min barri batentzako lekurik? Eztakit nik, baia bai lengoak
geldi bagarik barriztetan yakazala. Gorputzaren pisua beti yagoko eten ta
eten geroago eta zabalagoak, eta gordinagoak egiten untzen zilloak: geldi
bagarik zara zara dario lau zuloetati odola, mementorik mementora argalduaz
ta indargetuaz doa: ikara itzal batek artuten dau, eta egarriak, egarriaren
andiak ito bear dau. Ai ze iru ordu Yesukristok kurutzean ikusi
zituzanak! Orain bai esan leikiala Yaun oneek, bera dala arra eta ez gizona,
eta minen barri ondo ekiana.
Eta au bada gorputzeko minen aldeti, ezta gitxiago arimakoenetati
(biotzekoenetati). Bada, Zer dauko edo zer dakus Yesus errukarriak biotza
alatu biar ezteutsanik? Nora biortu leiz begiak, min artuko eztaben
lekura? Gora, bera, alboetara, urrunera? Ai! inondi bere ezta agiri atsegingarririk,
ez biotza argigarririk. Goiko Aitak aztuta legez dauka, yaramoten
ezteutsala (eramaten) atseginerako beinik bein. Kurutzearen
parean dakus Ama, biotza minez erdibiturik daukala. Urrunxeago dakusaz
aldeak, diszipuluak, ta adiskideak, ondo agiri dabeela arpegian, euren
barrua zelan dauken larririk. Eta onek dira onak. Barriz gaistoak? zeinbat
erakusten ezteutse? alboko lapur batak, soldaduak, sazerdoteak, erriko
agintariak, aide-nagusiak, meeak, guztiak iraunez, ta deungaro esaka ito
Juan Mateo Zabala
bear dabe. Buru-eraginakaz, siñuakaz, kiñuakaz, irribarreakaz dirautse: «A
panparroia! Elexea bera eginda, barriro iru egun barru egingo enduana,
ea zelan ire burua ateraten doan agoan lekuti. Bestiai mesede egiteko izan
dok, bere buruari egiteko, ez yaukak indarrik. Yaungoikoaren Seme baas,
yatsi adi kurutze orretarik ta sinistuko deubagu», eta onetariko asko.
Onenbestera eldu zan Yesus onaren aldi onetako nekea eze, Yaunak
berak, pasiño guztian ez ai bat, ez zotin bat egin ez eban. Yaun onek bere
burua kurutzean alan ikusi ebanian, asi yakon bere Aita Yaungoikoari esaten:
«Ene Yangoikoa, ene Yaungoikoa, zegaiti alan itxi nozu?». Berba
laburrak beintzat, baia alango Yaun epetasun ta bake andikoaren aoan
asko baño geiago esan gura dabenak! Neure biotzeko kristiñauak, Bazauzue
zeru lurren erregia, egillea ta yaubea? Bada nik bazaut, baia san Bernardok
legez, ezaugarri eztagoalako: bazaut oraintxe egiñik dagoalako
Isaias-ek antxinarik esanik euskun modu-modukoxea, edertasun guztia, ta
antz guztia galdurik; guztien oñen azpiko eginik, alaz ta (gatxez) minez
galdurik, eta lepraz betea, ta Yaungoikoak kastigadua dirudiala.
Baia nosbait yoan bear yakazan bere nekeak: egin izan dau, aitak egiteko
esanik eutsana: eta orain Aita orregana bear dau. Osasun onean
dagoan baten indar, ta askortasun guztiagaz deadar egiten dau: «Aita,
zeure eskuetan emoten dot ene arimia», eta orrenbestegaz burua makurtuta,
ilten da. Il da Yesus gozoa: il da Yesus laztana: il da Yesus biotzekoa:
eta il egin da alaz, nekez, iraunez ta lotsariz asazkaturik. Baia, zer diñot: il
egin dala? Il egin dogu guk: guk il dogu geuk gure pekatuakaz. Ez esan:
Yudeguak il dabeela, soldaduak il dabeela: Pilatos-ek il dabeela. Egia da,
Yudeguak bere eriotzea eskatu izan dabela, eta Pilatos-eri deadarka, ta
zemaka sentenzia okerra emon arazo deutsela: egia da, soldaduak azotez
apurtu (ebagi,eratzi), arantzaz koroatu, ta kurutzean yosi izan dabela: baia
eta, nok dauko errua pekatuak baño? Ementxe dago sustraia; auxe da
Yesukristoren neken ta lotsarien etorburua. Pekaturik izan ezpalitz, ez
Yudeguak, ez Pilatosek, ez soldaduak, ta ez iñok ez eutsan, ezer egingo.
Geure pekatuak il dabeela Yesukristo? Geure pekatuak birrindu
dabela Yaungoikoaren Semea? Non zara lotsea? Non zara damua? Zelan
yausten etxaku aurpegia, ta erdibituten biotza? Eguzkiak eztau argirik
emon gura izan, Yauna kurutzean dagoan artean, lurra ikaratuten da, eta
atxak eurak apurtuten dira, euren egillea il yakenian, eta gure biotzak,
egongo dira pekatuan geldi, atxak baño gogorrago eginik? Yesukristo ilten
ikusi ebenak, yatsi zirean Kalbariorik, damuarren bularrak yoten, eta gu
egongo gara geure pekatuetan, okerrerietan gogor? Ez beintzat, ez.
Damutu bekigu, Yesus laztana ilteko bidea guk emon izana; baia ez Yudas
77