Ons Erfenis - Die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika

Laastens ...
Dronkwordspruit, Donderdag
Liewe Johanna
58 • Die Kerkblad September 2006 •
Briewe aan Johanna
Ons sit toe mos hier af Wildtuin toe – in twee kombi’s. Senior lidmate (daar
in Windhoek het hulle die pragtige naam “die jeug van gister”). Mens, was
dit nou vir jou lekker! Almal was lief vir die natuur en die jeugdige
opgewondenheid van gister was duidelik speurbaar. Jy moet tog eendag so ’n toer
meemaak. Wonderlik hoe die natuur die jong-gevoel weer in jou terugsit.
Wel, alles was ’n heerlike lekkerkry. Die padkos wat langs die pad geëet word.
Almal so mededeelsaam: “Proe hierdie wors.” “Wat van ’n lekker sagte eier.” Die
vertellings en grappe – jy is eintlik jaloers, omdat jy nie in albei voertuie tegelyk kan
wees nie. Gelukkig word by elke stilhou die snaaksighede uitgeruil en heerlik
saamgelag.
By die ruskamp praat ek van “eers ’n bietjie rus”, maar ná die afpak was almal
gereed om dadelik weer die bos in te vaar. Nou, hoe sê die spreekwoord? Die
ywerige wurm tel die kos op (of so iets). Ons is wonderlik suksesvol en sien selfs ’n
kameelperd-vangs sommer hier teen die pad. Daardie aand is daar eers lekker
gekuier. Die kos voortreflik. Die huisgodsdiens aangrypend. Almal so heerlik rustig
toe daar gelees word: As U die donker bring en dit nag word, roer al die diere in die
bos ... (Ps 104); geen hoes toe daar gebid word nie; elke stem helder toe daar
gesing word.
Die suksesse van die vorige dag was Dinsdag weer daar, en het die klomp daar
by Mlondozi se piekniekplek vir jou die laat-ontbyt geniet! In die natuur is jy nie
bekommerd oor die figuur nie.
Maar laat ek by my eintlike storie kom. Dinsdagmiddag sien ek dat al die
gebeure so ’n bietjie begin tel teen van die oues. Die jeug-van-gister het nie so lank
gehou nie. Ek kondig aan dat een voertuig gaan ry. Daar is toe ’n sewetal wat wil
saam. Ek onthou hulle nog goed: Oom Gert Maritz, Attie en Rina de Lange, Oom
Piet Zwemstra, Tant Lettie Greeff, Boet van der Walt en Maria le Grand.
Terwyl die ander die katels opsoek, vertrek ons in die rigting van die Steven-
Hamiltonklippe. Nou, my rondritte beplan ek nooit vooruit nie, maar laat my maar lei
Ds. Lourens Aucamp (emeritus)
deur, noem dit, ’n soort voorgevoel.
Daarom, toe dit net begin lyk asof van
hulle se koppe wil begin knik, sien ons ’n
pragtige witrenoster by die pannetjie.
Dis vir my lekker om te vertel van die
verskil tussen die witte en die swarte:
grasvreter teenoor blaarvreter; breë bek
teenoor gespits; die kalfie wat voor
hardloop teenoor die swarte wat sy plek
agter sy ma moet ken.
So ry ons vertel-vertel, geselsgesels.
Mens, en toe is daar twee
pragtige leeus, ’n mannetjie en wyfie.
Dadelik weet ek: Dis twee wat paar, en
dit nogal in ’n lekker oopte. Daar sit ons
toe vir meer as ’n uur terwyl die proses
telkens herhaal word.
Ek gaan nie op besonderhede in
nie, maar dit bly elke keer ’n belewenis.
Almal was doodstil. Kyk verwonderd.
Wag vir die volgende keer, en as dit
gebeur, is hulle nog meer stil. Soos
gewoonlik val Boet se mond oop in
verbasing, maar Maria giggel saggies.
Eindelik moes ons ry, want die
afstand na die kamp en die rytyd moet
altyd in ag geneem word. Ek kondig aan:
“Ons moet ry, maar hulle bly in elk geval
drie dae,” voeg ek vertroostend by. Dis
toe dat Oom Gert opmerk: “Nou kan ek
maar doodgaan, ek het nou alles
gesien!”
Groetnis, Oom Lourens
Handelinge van Nasionale Sinode 2006
Die Handelinge van die Nasionale Sinode 2006 is verkrygbaar op die webwerf van die GKSA. Die adres is
www.gksa.org.za Lesers sal duidelik op die webblad die verwysing na die Handelinge kry.
Besoek gerus die webblad van die GKSA - daar is ook baie ander interessante en nuttige inligting, onder
andere oor gemeentes en predikante, en publikasies wat by die Administratiewe Buro beskikbaar is.