Ons Erfenis - Die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika

Redaksioneel
Die tyd is ryp dat al die kerkgemeenskappe in Suid-Afrika saamwerk
om ’n onmiddellike ontmoeting met die Staatspresident, die Min
ister van Veiligheid en Sekuriteit en die Hoof van die SAPD aan
te vra, by watter geleentheid die regering versoek word om in terme van
Art. 2.37 van ons Grondwet ’n noodtoestand af te kondig. Hierdie artikel
bepaal dat sodanige noodtoestand afgekondig kan word wanneer die “lewe
van ons nasie” deur onder andere “wanorde” bedreig word.
Met ’n moordsyfer van ongeveer 20 000 mense per jaar, en ’n aanvoelbare
stygende tendens van geweldmisdaad, het ons myns insiens nou by ’n
duidelik aantoonbare noodtoestand uitgekom. Die jongste tendens is ook
nie meer individuele moorde nie, maar gewapende moordbendes wat
toeslaan in townships, op banke, winkelsentrums, restaurante, plase, paaie
en selfs op polisiemanne. Ons verkeer tans in ’n oorlogsituasie van lae
intensiteit.
Ons Grondwet verseker “vryheid en veiligheid van persoon” (art. 2.12),
maar in die huidige konteks het hierdie versekering slegs papierwaarde.
Geweldmisdaad dra daartoe by dat duisende bekwame en toegeruste
mense – veral jongmense en sakemanne – die land verlaat; dit tas die
menswaardigheid van mense aan; dit benadeel die ekonomie; dit ontmoedig
toerisme; dit verhinder beleggings; dit skep ’n gevoel van onsekerheid
en onveiligheid by alle bevolkingsgroepe; en dit verhoog rassespanning
in die land. Die situasie kan onmoontlik onveranderd voortduur.
Die onveilige landsomstandighede gaan ook al hoe meer ’n nadelige invloed
op die kerklike bediening uitoefen. In sommige omgewings is Sondagaand-eredienste
reeds verskuif, terwyl huisbesoeke, kerkvergaderings
en gemeente-aktiwiteite op weeksaande met al hoe meer risiko’s gepaardgaan.
Daarom moet die kerke by die regering daarop aandring dat hy onverwyld
’n plan van aksie in werking stel waardeur die misdaadgolf met mag en
mening aangepak en omgekeer word. (Hierdie aangeleentheid behoort
baie duidelik ook op die tafel van die Suid-Afrikaanse Raad van Kerke,
wat tans die breedste verteenwoordiger van kerke in die land is.)
Die vorige staatkundige bedeling is getipeer as een van “strukturele geweld”
as gevolg waarvan die welsyn van die samelewing deur ’n minderheid
ondermyn is, omdat dit die morele beginsel van regverdigheid in
gedrang gebring het; die nuwe bedeling kan (tans) beskryf word as een
van “kriminele geweld” waar ’n nog kleiner minderheid die samelewing
6 • Die Kerkblad September 2006 •
Kondig ’n
noodtoestand af!
ondermyn, omdat dit die morele beginsels
van vryheid en veiligheid
skend en sodoende die totale samelewing
destabiliseer.
Die een is – moreel gesproke – net
so onaanvaarbaar as die ander. Die
hoë voorkoms van misdaad (onder
alle bevolkingsgroepe) laat ons samelewing
tans oor ’n afgrond balanseer.
Ons samelewing verkeer in ’n groot
krisis en die misdaadgolf moet omgekeer
word. Ons is dit aan ons
land, ons kinders en die wêreld verskuldig.
Ons mag nie toelaat dat die
“wonderwerk” wat in Suid-Afrika”
plaasgevind het en waaroor die hele
wêreld gaande was, in ’n inferno opgaan
nie.
Dit is onlosmaaklik deel van ons
Christelike sosiale verantwoordelikheid
om mee te werk aan ’n
vreedsame, regverdige, vrye en veilige
samelewing, en om die regering
van die dag aan te moedig, en waar
nodig aan te spreek, om sy verantwoordelikheid
in hierdie verband na
behore na te kom. – JHvW
Naskrif:
Nadat bogenoemde artikel geskryf
is, het die regering (in Augustus) ’n
nuwe plan vir misdaadbekamping
bekend gemaak. Verskillende ontleders
het egter op talle leemtes in
die plan gewys en twyfel uitgespreek
of die nuwe plan voldoende
gaan wees om die misdaadgolf om
te keer.