deurlopende formatiewe assessering in skriftelike stelwerk in graad 5

Uitkomsgebaseerde onderwys (UGO) is deur middel van Kurrikulum 2005 die eerste keer in
1998 in Graad een geïmplimenteer en probleme met die nuwe kurrikulum het onmiddellik
duidelik geword. Die nuwe kurrikulum sou oor ‘n aantal jare stelselmatig in verskillende
grade van formele onderwys ingevoer word, terwyl die tradisionele inhoudsgebaseerde model
geleidelik uitgefaseer word. Tradisionele onderwys was gebonde aan sekere tydseenhede.
Leerders moes bepaalde sillabusinhoude binne die bestek van ‘n lesperiode, kwartaal of jaar
bemeester. Of die leerder ten volle daartoe in staat is, is nie in berekening gebring nie. ‘n
Fundamentele verskil tussen UGO en tradisionele onderwys is die feit dat UGO aanpas by
leerders se behoeftes. In die tradisionele klaskamer nadat die inhoud van die sillabus
afgehandel is, word toetse en eksamens afgelê. Sodra punte en simbole toegeken was, het
klas na die volgende gedeelte van die sillabus beweeg, ongeag of leerders die afgehandelde
werk bemeester het of nie. Rogan (2000: 118) spreek hom so uit ten opsigte van Kurrikulum
2005:
C2005 seeks to move a system of education which is based to a large degree
on the rote memorization of content knowledge to one in which knowledge is
put to use and applied, especially in response to some of the critical problems
facing society.
Die vorige silabus het dus kennis beklemtoon terwyl Kurrikulum 2005 weer op kennis,
vaardigheid, waardes en houdinge gefokus het. Die kennis wat leerders dus aan blootgestel
word, moet hulle kan demonstreer.
‘n Fundamentele beginsel waarop UGO gebaseer is, is dat alle leerders kan leer en presteer,
maar nie noodwendig in dieselfde tydsbestek of op dieselfde datum nie (Spady, 1994:9) Die
klem word geplaas op die suksesvolle bereiking van die uitkomste en nie op wanneer of
hoeveel tyd daarmee in beslag geneem word nie.
Kurrikulum 2005 is geïmplimenteer nadat leerkragte slegs een weeklange werkswinkel
bygewoon het en geen hulpbronne was beskikbaar nie. Navorsing het bewys dat vyf dae van
opleiding nie veel bydra tot die suksesvolle en volgehoue implimentering van UGO nie (Bak,
1999:5). Leerkragte het dus baie probleme ondervind met die toepassing van die nuwe
kurrikulum in die klaskamers. Fullan (1991) en Hopkins, et al. (1994) sê verder dat
eenmalige werkswinkels in die meeste dele van die wêreld waar dit geïmplimenteer was,
2