'n Kritiese evaluering na die effektiwiteit van bestuurstrategieë vir ...

2.2 BESTUURSTRATEGIEË.
Bestuurstrategieë is reeds gedefinieer as die somtotaal van die bestuurspraktyke
wat plaasvind. Figuur 2.1 verskaf ‘n visuele beeld van bestuurstrategieë.
‘n Grondige kennis van die dier se karakteristieke eienskappe, sy voedselvereistes,
weigewoontes, siektes (hul genesing of voorkoming), die veld en plantegroei asook
die reaksie van beide die dier en die veld op die beweiding en spaar van kampe, is
nodig om goeie bestuur te verseker. (Hugo & Badenhorst. 1957:142).
‘n Goeie kuddebestuursprogram en aangepaste diere kan verseker dat boere ‘n
ekonomies geslaagde skaapboerdery bedryf. (Ferreira. 2002:1).
Volgens Ferreira (2002:1) het skaapboere volle beheer oor die twee belangrikste
faktore waarvan die sukses van ‘n skaapboerdery grootliks afhang: Kuddebestuur
en Teeltverbetering. Deur die twee faktore reg te bestuur, kan boere feitlik
verseker dat hulle ‘n ekonomiese sukses van hul boerdery maak. Kuddebestuur
hou verband met omgewingsfaktore soos voeding, siekte- en parasietbeheer,
paartyd en paringsmetodes, asook die hantering van diere en hul produkte.
Kuddebestuurspraktyke sal bepaal in welke mate die genetiese potensiaal van ‘n
kudde tot uiting kom. Dit het ‘n paar uiters belangrike oogmerke, waarvan ‘n hoë
aanteeltempo, lae vrektes en ‘n algemene hoë prestasiepeil die belangrikste is.
Goeie kennis van weiding en voeding, reproduksie, groei en diereproduksie is dus
van kardinale belang. Teeltverbetering hang af van genetiese faktore en kan
beheer word deur van goeie ramme gebruik te maak, ooilammers wat geneties
beter as hul moeders is vir toekomstige aanteelooie te selekteer, onproduktiewe en
onekonomiese produseerders uit te skot en die korrekte toepassing van algemene
teeltpraktyke. As die beginsels reg toegepas word, kan die gemiddelde gehalte en
produksie van wol en vleis, sowel as die kudde se reproduksievermoë, verhoog
word.
183