Untitled

dag tot bunkerstraf. Ook werd er snel recbt gedaan ter
plaatse. Je moest dan b.v. bardlopen, rollen of wat gymnastiek
doen, als ze je ergens betrapt badden op een
klein vergrijp. Het was zo sterk, dat eens een Capo zei:
„Als ik je een pak slaag mag geven, ben je overal van af."
Nu, Haftli ng nr. . . . [iet zicb dat gewillig aanleunen en
bleef op die manier gespaard voor de „bunker".
Wat een goedbeid van dat ontaard slag mensen! En wat
een geharde gevangene, want zo'n afrossing ontaardde
in een bokspartij, waarbij alleen de sterken nog wat
„partij konden geven. De meesten waren daarvoor echter
te slap geworden. Soms wist je niet, dat je gestraft was;
je hoorde dat wel op het appèl. En ook niet, waarvóór ze
je te grazen hadden genomen. Men kon zich altijd
beroepen op den commandant. Jawel, meermalen is zo'n
brutale Haftling het bureau afgeranseld.
Verder kon men onverwacht in het „strafblok" geplaatst
worden. Minimum 3 maanden; in de regel deden ze er
nog wat bij. Dat was een afdeling, die niet in de „kampvrijheden
of andere „kampgeneugten" mochten delen.
Wegens wangedrag kon je daarin verzeild raken. Maar
meermalen lapte de instantie, die je gearresteerd had, 'em
dat. Dus Sicherheitsdienst of Gestapo. Die zonden soms
na weken nog een rapport in en dan werd je in het
strafblok gebracht. Achter prikkeldraad in kwadraat.
Nooit vrij en minder eten. Strenger kampleven enz. Alleen
spreekt het vanzelf, dat de jongens aan eten geholpen
werden op een reuze manier en dikwijls méér ontvingen
dan de anderen. Prettig was hef verblijf daar echter
allerminst.
Dan de bunkerstraf. Dat is de strengste vorm van
36