Zusters, dochters: Afrikaanse verhalen - Shikanda.net

houding mochten bij vergaderingen plaats nemen buiten het
afdak maar binnen gehoorsafstand. Shikanda zat als enig
koningskind en enige vrouw onder het afdak, aan de
voeten van haar vader. Te midden van de grote, met
roofdierhuiden en nog zeldzamer wit textiel half bedekte
lijven van de raadslieden, viel haar vrijwel naakte meisjeslijf
sterk op. Zij besefte dat haar verlangen de enige reden was
dat al deze edelen hier bijeengekomen waren, sommigen van
verscheidene dagreizen ver.
Nadat men het vorstelijke saluut had geklapt, legde
Mwanashihemi de reden van de vergadering en de aard van
Shikanda's verzoek uit. Hij benadrukte de waarde die de
koning hechtte aan de inwilliging ervan, en beschreef de pogingen
van Kaboelweboelwe om de maan te vangen. Als
hooggeplaatst edelman was Kaboelweboelwe uiteraard op
de vergadering aanwezig en hij deed uitvoerig verslag van
zijn wederwaardigheden. Zijn beschrijving van de hinderlaag
van de Ila en de dood van twee krijgers wekte groot misbaar.
Men gaf zich over aan uitvoerige beraadslagingen over
mogelijke tegenmaatregelen tegen dit bloeddorstige buurvolk.
Nadat aldus ongeveer een uur was besteed aan Kaboelweboelwe's
mislukte onderneming, nam Shamamano het
woord, een verwant van vaderszijde van de koning en als
zodanig een vertrouweling die nauwelijks aanspraken zou
kunnen maken op het koningschap. Hij betoogde hoe
Kaboelweboelwe's pogingen tot mislukken gedoemd waren
geweest omdat geen levend mens ooit het slaapleger van de
maan had mogen aanschouwen; en ook uit de berichten van
de Mensen van Vroeger was niet af te leiden dat de maan
zich ooit had opgehouden op het oppervlak van de aarde.
50
De maan hoorde thuis in de hemel. 'Oekoefoema koejiroe!' herhaalde
hij enige malen. En de enige manier om het hemellichaam
te bemachtigen was om hem uit de hoogte te
plukken. Shamamano stelde voor dat sterke jongemannen
in bomen zouden klimmen met vangnetten zoals die bij drijfjachten
op klein wild werden gebruikt; en zo, bij voorkeur
bij volle maan, zouden zij vanaf de toppen hun kansen moeten
beproeven.
Shamamano's voorstel werd betwist door Shiyowe, een
groot hoofdman en naast de niet-aanwezige Malasha de
voornaamste tegenspeler van Kapeshi in de strijd om de
troon, eenjaar tevoren. Shiyowe had zeer grote ervaring met
de jacht en met het verzamelen van kruiden en vruchten in
het diepst van het woud. Menigmaal, zo zei hij, had hij zich
's nachts in de top van zeer hoge bomen bevonden, ook bij
volle maan, en nooit had het hem toegeschenen alsof daar
de maan dichterbij was. Integendeel, de maan leek zich te
verwijderen naarmate men naar hem toeging. Zoals ook de
maan op dezelfde afstand leek mee te wandelen wanneer men
zich 's nachts overeen pad verplaatste, onverschillig of men
zich bewoog in de richting van de maan, of juist in tegengestelde
richting. De raadsleden betuigden verrast hun bijval
toen zij in deze beschrijving van Shiyowe hun eigen,
nooit onder woorden gebrachte waarnemingen herkenden.
Shikanda's verzoek was niet te verwezenlijken, vervolgde
Shiyowe. Het moest gerespecteerd worden, niet als het bezonnen
verzoek van een volwassen mens, maar als het fantastische
verlangen van een Kind dat de mogelijkheden van
mens en natuur nog niet kende. (Bij deze woorden keek
Shikanda hem vol haat aan. Ze nestelde zich dichter tegen
haar vaders benen en meende te voelen hoe ook de koning
51