Zusters, dochters: Afrikaanse verhalen - Shikanda.net

huishuur, en het waspoeder; veel klanten vinden tegenwoordig
dat ik het waspoeder maar zelf moet betalen, maar
als ik dan de prijs van het wassen wil verhogen dreigen ze
naar een ander te gaan. En ik ben zo alleen, er is niemand
die me helpt daar in Dakar.' Ze snikte het nu uit zonder enige
remming. Lufz' gezicht bleef ernstig, maar haar verdriet
deelde zich er niet aan mee; zijn uitdrukking was als die van
een therapeut die zich de ontreddering van zijn patiënt wel
kan indenken maar die ook weet dat de remedie voor het
grijpen ligt. Hij voerde haar het ruime, rijk ingerichte huis
van zijn werkgever binnen.
'Kom, droogje tranen en ga op de divan zitten. Er is juist
stroom op dit uur. Ik zal de ventilator voor je aanzetten. Wil
je soms naar de radio luisteren terwijl ik in de keuken wat
eten voor je opscharrel? Laatje toch niet zo gaan, er is heus
nog van alles aan te doen. Eerst maar iets eten.'
Hij verzette de bijna manshoge ventilator, zodat deze op de
divan gericht was. Een schild op het kooiwerk verkondigde
met grote letters het land van herkomst: Taiwan.
Virtuoos bediende hij de talrijke knoppen van de ITTstereo-radiocassetterecorder,
van vergelijkbare afmetingen,
en Arghetta achterlatend bij de klanken van Senegalese
dansmuziek verdween hij naar de keuken. Zijn nicht schikte
zich in de dikke kussens, koesterde zich in de bries van de
ventilator en keek om zich heen. Aan de pastelgroen geschilderde
muren en op de edelhouten bijzettafeltjes voltrok zich
de versmelting van het oude leven met het nieuwe. Affiches
van partijcongressen en oproepen tot plattelandsontwikkeling
(zij kon ze niet lezen maar herkende wel de afgebeelde
leiders en de letters PAIGC) waren gecombineerd met
luipaardhuiden, speren en aarden kruikjes voor palm-
120
ijn Een kleine bronzen plaquette van Lenin, niet aan
Arehetta besteed, hing aan dezelfde spijker als een verdroogd
bosje bladeren waarin zij glimlachend een anti-hekserijmedicijn
herkende. Een Papél voorouderbeeld, dertig centimeter
hoog, met half vergaan leer bekleed, de onderbenen
overgaand in een klein bekken waarin canna geplengd kon
worden, diende om een ingelijste oorkonde steun te verlenen.
Arghetta ontwaarde daarop de logo van een Senegalese bierfabriek;
het document was uitgereikt toen Racubal in het
gevolg van een Guinese minister de instelling met een bezoek
had vereerd. Op een laag dressoir, achter de glazen
schuifdeurtjes waarvan enkele goudgerande bierglazen en
een rood-emaille fluitketel zichtbaar waren, stonden zacht
roze plastic bloemen in een grof gegoten glazen vaas. Op de
grond lag een dun, uit smalle handgeweven banden samengesteld
tapijt, in welks motieven zich de gelaatstrekken van
de stichter van de Republiek vele malen herhaalden. Het
vertrek gaf blijk van een aardse welstand, die Arghetta wel
van haar wasklanten in Dakar kende en waarin zij de dwang
van het dorp met zijn heiligdommen, voorouderbeelden en
Heilige Bos van zich af voelde vallen. Ze schopte haar
natte schoenen uit en trok haar voeten onder zich op de
divan, zoals zij Dakaarse middelbare scholieres had zien
doen vanuit de keukens waarin zij met hun zwaarlijvige, met
goud behangen moeders over de prijs van de was onderhandelde.
Spoedig kwam Lufz terug met een bord waarop zich rij st
en een stuk kip bevonden.
'Hier, eet maar lekker op. Moet je een lepel hebben sinds
Je in de grote stad woont, of gaat het nog zo?'
Beiden wisten dat in Mandzjak dorpen het gebruik van
121