Zusters, dochters: Afrikaanse verhalen - Shikanda.net

ereiding stonden volledig in dienst van het werk aan de
toren, wat erop neerkwam dat geen van de dorpen meer
zoals vanouds, een eigen huishouding kon voeren. Het hof
vorderde al het beschikbare voedsel en verdeelde het naar
believen. Voor zover de werkers niet zelf al vlees en meel
als schatting meebrachten wanneer zij aan de toren kwamen
werken, werden de voorraden in de dorpen opgehaald door
de zwaarbewapende afgezanten van de koning. Zij overreedden
de in het dorp achtergebleven arbeidskrachten,
mannen zowel als vrouwen, om naar de hoofdstad te trekken.
Slaagde overreding niet, dan werden de dorpelingen
onder dwang afgevoerd. In de vallei waarin de hoofdstad was
gelegen, te midden van de eigen clangenoten van de koning,
werd de voortdurend toenemende druk op voedsel, arbeidskracht
en leefruimte (want de hoofdstad groeide uit tot een
omvang van vele honderden inwoners) aanvankelijk zonder
protest aanvaard. Maar in de omringende valleien, en
vooral in de buitengewesten, waren vanaf het begin sterke
tegenstemmen te horen.
Prins Shiyowe, die aan de grens van het koninkrijk woonde
op drie dagreizen afstand, was de eerste die openlijk weigerde
zelf met zijn vrije mannen aan het werk deel te nemen.
Hij stuurde een kleine groep slaven onder leiding van zijn
zusterszoon, met een hoeveelheid voedsel die nauwelijks toereikend
was om hen zelf in leven te houden. Afgezanten die
zich enige weken later bij het omheinde dorp van Shiyowe
vervoegden, werden weggehoond nadat hun buiten de omheining
een vernederend karige maaltijd was voorgezet. Verschanst
in zijn dorp schreeuwde Shiyowe de krijgers toe dat
hij zelf ook een dochter had en dat hij bereid was om de
koninklijke mpande voor haar te gaan halen, maar dan niet
60
nuit de hemel, maar uit het koningshof zelf, geplukt van
de borst van de koning. Shiyowe was een machtig man,
• vooruitgeschoven positie aan de zijde van het konink-
"k die bedreigd werd door invallen van Kaonde en Yeke
legers van groot strategisch belang was. De leider van het
gezantschap trilde van verontwaardiging en schreeuwde vervloekingen,
maar besefte dat hij met zijn twintigtal krijgers
het onderspit zou delven tegen Shiyowe's mannen. Hij vervolgde
zijn tocht langs andere dorpen en had daar meer
succes.
Binnen de koninklijke omheining trok Kapeschi zich
steeds meer terug in illusies van macht, onzekerheid, en de
angst vergiftigd te worden. Van de schittering die hij had
ten toon gespreid op de raadsvergadering was niets meer te
bespeuren. Meer dan enige koning die men zich herinnerde
gaf hij zich over aan drinkgelagen. Zijn zuster vertrouwde
hij niet langer als schenkster, en in haar plaats verkeerde nu
Shamamano een aanzienlijk deel van de dag aan zijn zijde.
Het overmatig drinken van zevendaags sorghumbier en van
honingbier begon de oordeelskracht aan te tasten niet alleen
van de koning maar ook van zijn vertrouweling. Elke ochtend,
na enige uren drinken, liet de koning zich door
Mwanashihemi de koninklijke eretekenen brengen, waarna
hij vaak urenlang doorbracht met peinzen over hun betekenis,
over de strijd die hij had moeten voeren om ze te
verwerven en over de gevaren die hem nu in het ambt bedreigden.
Tegen de avond zette hij het drinken voort in gezelschap
vftn een kleine schare hovelingen. Menige kalebas
bier liet de koning in razernij terugsturen, nadat hij uit de
kleinste aanwijzingen in smaak, temperatuur, stroperigheid
of andere dan de gebruikelijke verontreinigingen de indruk
61