Zusters, dochters: Afrikaanse verhalen - Shikanda.net

jeugd had leren kennen als geneeskrachtig. Naast Diatta
stond een grote verzameling lege flessen en aarden kruikjes,
de meeste gesloten met een stop of kurk. Zou hij hierin
de zielen van levende mensen gestopt hebben, aan hem in
bewaring gegeven zodat zij niet door hekserij ontvreemd
konden worden? Racubal keek Arghetta aan, monsterde het
vertrek met een blik die voor haar zowel ironie als geruststelling
moest uitdrukken en knipoogde.
De jongen gaf een teken dat alles klaar was. Racubal nam
het woord, en de jongen vertaalde van het Floep naar het
Creool en terug.
'Diatta, goedenavond. Je zoon heeft je al het doel van onze
komst uitgelegd. Dit hier is mijn zuster uit Calequisse. Zij
is gekomen om haar lichaam te zien.'
De partijsecretaris, die tot dan toe de fles canna had vastgehouden,
stond van zijn stoel op en zette de fles voor de
orakelpriester neer. Deze tastte zonder zijn blik af te wenden
tussen de flessen naast zich en haalde een borrelglaasje
te voorschijn. Het was verrassend schoon en blikkerde in het
kaarslicht. Diatta keek zijn cliënte onderzoekend aan terwijl
hij de dop van de fles schroefde.
'Wat is haar naam,' vroeg hij via de tolk. Racubal
stootte Arghetta aan ten teken dat zij zelf moest antwoorden.
'Arghetta.' De tolk herhaalde het woord.
'Wat is haar moeders naam?'
'Karandzji.'
'Racubal ken ik. Maar wie is die man aan de andere kant
naast haar?'
'Dat is mijn oom die hier in Cacheu woont. Hij heet Luiz,
net als uw schoonzoon. Het is aan hem en aan Racubal te
danken dat ik hier ben. Ziet u, ik woon in Dakar en ik heb
142
al iaren zo'n verschrikkelijke pijn, en toen ben ik naar het
dorp gegaan om een voorouderbeeld voor mijn overleden
vader op te richten, maar dat hielp allemaal niet en nu ben
ik weer op de terugweg, maar ik weet me geen raad. . .'
De jongen had de eerste zinnen vertaald in het Floep toen
hij zich snel in het Creool tot Arghetta wendde:
'Tante, het is niet de gewoonte bij mijn vader dat de cliënten
zelf hun problemen uitleggen. Als hij eenmaal de namen
weet gaat hij alles bekijken met zijn orakeltoestel. De Geest
toont hem alles wat hij weten moet. Het altaar van de Geest
bevindt zich daar, achter het gordijn. Als u nu teveel vertelt
gelooft u straks niet dat mijn vader de waarheid spreekt.
Stil dus.'
Racubal boog zich naar Arghetta over om fluisterend te
bevestigen dat Diatta inderdaad nauwelijks mondelinge informatie
nodig had voor zijn werk. Inmiddels had de orakelpriester
een glas gevuld met canna. Het scheef houdend liet
hij de vloeistof langzaam op de grond lopen, terwijl hij prevelde:
'Arghetta Karandzji. Arghetta Karandzji. Arghetta.'
Hij nam een flinke teug uit het glas en stortte vervolgens de
rest snel op de grond uit. Daarna vulde hij het glas tot de
rand en strekte hij zijn arm met het glas uit. Arghetta kreeg
weer een por van Racubal ten teken dat zij moest opstaan
en de drank aannemen. Terug op haar stoel had ze moeite
de vurige vloeistof door te slikken. Hulpeloos bleef ze met
het lege glas in de hand zitten, tot Racubal haar ervan verloste
en het doorgaf aan de jongen naast hem.
Inmiddels had Diatta tussen de flessen een tweetal korte
stokjes en een antilopehoorn te voorschijn gehaald. Aan de
hoorn waren twee draden bevestigd waarvan er een eindigde
in een witte spiraalschelp. De stokjes legde hij evenwijdig
143