Nummer 180 - juni 2002 - Nederlandse Vereniging van Toerzeilers

More documents

Recommendations

Info

pen en plaatsen of huurden we fietsen voor een tocht over het mooie Goeree. In de loop der jaren hebben we het drukker zien worden, werden de boten groter en witter en werd het water minder helder. Inmiddels zijn er jachthavens bijgekomen en bestaan er plannen voor een forse uitbreiding van het aantal ligplaatsen. Daarnaast wordt er gesproken van een vaarverbinding tussen het Haringvliet en het Grevelingen en over een mogelijk herstel van een geringe getijbeweging. Nu ja, we zien wel. Vanuit onze ligplaats vormt een 1500 meter lange doorvaart de toegang tot De Geul van Herkingen. De doorvaart moet op diepte worden gehouden want in het gebied rondom staat slechts zo’n halve tot een hele meter water. Bij het uitvaren worden we dan ook meestal begeleid door een veelheid van Optimisten en Splashes waarin de jeugd kennismaakt met het wedstrijdzeilen en leert omgaan met het op de motor varend verkeer in de doorvaart. Aan de westzijde ligt een dam van steenstort die de geul tegen verzanding bij westenwind moet beschermen. Het einde van de doorvaart wordt gemarkeerd door een tweetal onverlichte bakens met vlak daarbij de gerafelde vlaggen van de WSV en de Marina. Het water op. Eenmaal losgelaten op het water van de Geul van Herkingen kunnen de zeilen worden gezet en de motor gestopt. De overgang geeft meteen een weldadige rust als ons schip met lichte helling naar het WZW wordt gestuurd. Dit gedeelte van het Grevelingenmeer is met zo’n 3 meter niet echt diep en de snelheid komt hier dan ook nauwelijks boven de 6 knopen, hoe hard het ook waait. Hier kun je nauwelijks buiten de betonning varen en buiten de paaltjes van 1,50 meter diepte wordt je ogenblikkelijk gestraft met een streling door het Zeeuwse zand. Er staat een harde zuidenwind en hoog aan de wind varend steken we een rif. Als beloning krijgen een prettiger sturend schip. We moeten hoog aanhouden om niet op de Plaat van Herkingen verzeild te raken, maar dat is geen kunst voor een Victoire 933 met diepe kiel. Als snel komt de betonning van de afslag naar de Hals inzicht, waarna we wat ruimer 16 kunnen varen. De snelheid loopt op, geholpen door de toegenomen diepte en we spuiten letterlijk door het water. De wijzer van het log beweegt zenuwachtig tussen de 7 en 8 knopen en het zog gorgelt achter het schip. Aan lij bruist het water langs het berghout, diep in de midscheeps, weer aansluitend bij het achterschip. Ondanks de harde wind en de afwezigheid van een buiskap komt er geen water over dek. En da’s nou typisch Het Grevelingen, veel wind, maar geen golven. Nu de wind nog weinig hindernissen ontmoet en er van echte vlagen nog geen sprake is, ligt de boot als een huis in het water. Een scheef huis wel te verstaan want met zo’n dikke 6 gaat de helling af en toe naar de 25 graden. Een sporadische zonnestraal doet het schuim zo nu en dan extra wit oplichten en geeft het water een diepe, bijna zwarte kleur. Een verdwaalde spetter helpt me herinneren aan het zoute milieu waarin we varen. Windmolens. We zetten koers naar de G17, een groene, waar het vaarwater afbuigt naar het noordwesten. Voordat we er zijn wordt de bakboordoever gevormd door de aangelegde dijk van Schouwen Duiveland. Minuscule zwarte puntjes in het water aan de voet van de dijk worden gevormd door vrijetijdsduikers die gebruik maken van het op deze plek glasheldere water, de grote diepte en de prachtige onderwater vegetatie (heb ik mij laten vertellen). Bovenop de dijk zijn een viertal kolossale windmolens druk doende met het stroom leveren aan het Zeeuwse elektriciteitsnet. Ze vormen voor de minder bekend zijnde watersporter een prachtig baken, maar eigenlijk ontsieren ze het landschap behoorlijk met hun silhouet en herrie. We varen inmiddels halve wind en hebben er flink de gang in, met de overloop maximaal aan lij, neerhouder doorgezet en het blok op de genuarail wat naar voren gezet om bovenin uitwaaien van het achterlijk tegen te gaan. Sommige schippers, kennelijk ervan uitgaande dat je op binnenwater niet zo gauw hoeft te reven, varen nog met vol tuig. Met dit weer zijn ze over-tuigd en we kijken met enig leedvermaak toe hoe er een aantal uit het roer loopt. Met ons vlak getrimde en gereefde grootzeil hebben we geen enkel probleem en we stuiven ze voorbij.
Genieten. Inmiddels is aan stuurboord De Veermansplaat verschenen. Een lang gerekt eiland met een diep groene vegetatie waarmee een groepje uitgezet vee zich in leven moet zien te houden. De Veermansplaat werd in vroeger tijden gebruikt als rustplaats voor de veerlieden die reizigers over Het Grevelingen voeren wanneer slecht weer het overzetten bemoeilijkte. Aan bakboord kijken we de haven van Bommenede in, een voormalige werkhaven van Rijkswaterstaat en nu in gebruik als vluchthaven voor vermoeide watersporters. Maar veel voorzieningen zijn er niet. Hoewel we nu de keus hebben tussen bakboord uit, richting Brouwershaven, gaan we rechtuit en sturen aan op de uiterste punt van De Hompelvoet. Het eiland dank zijn naam aan z’n merkwaardige vorm en is begroeid met zowel gras en mos als planten en bomen. We vallen nog wat af en trimmen de zeilen op de ruimere koers. Het is niet zo geweldig ver meer op deze koers en dus laten we de spi maar in de zak en accepteren we het af en toe flapperen van de genua. Dit is een mooi stuk van Het Grevelingen. Het vaarwater is breed en je hebt een wijds gezicht op de Platen van Flakkee aan stuurboord, en een doorkijk over een klein en laag eilandje naar Brouwershaven, Den Osse en Scharendijke. Rechtvooruit zijn de duinen van Goeree te zien. Het water is hier helder en met de doorkomende zon en de straffe wind is het volop genieten. Ouddorp. We varen om de ZO punt van de Hompelvoet maar houden enige afstand vanwege de diepte en varen naar het NO richting Ouddorp. Je kunt nu goed merken dat we dichter bij zee zijn gekomen want de wind draait hier enigszins en neemt wat toe. Op een wat scherpere koers neemt de snelheid ook weer wat toe zodat we letterlijk door het water spuiten. De golf naast het gangboord aan stuurboord sist en bruist terwijl het zog achter de boot gorgelt van plezier. Je voelt de kracht van de wind in de zeilen als een vlaag de boot doet versnellen en het wijzertje van de trimmeter bijna krom tegen z’n stop wordt geduwd. Tegen de achtergrond van de duinen van Goeree komt Ouddorp in zicht. Natuurlijk bij de Zeelandliggers bekend van de Kustwachtpost die met weerbericht, stormwaarschuwingen en uitkijk waakt over het wel en wee van de Zeeuwse watersporter. Met harde wind kunnen we de communicatie volgen tussen de kustwachtpost en de bemanning van de KNRM boten die moeten uitrukken ter assistentie van in moeilijkheden geraakte watersporters. En iedere keer valt op dat de communicatie zo rustig, professioneel en vertrouwenwekkend verloopt, een heel verschil met boodschappen die sommige schippers over de Marifoon menen te moeten verspreiden. De communicatie met vissers die Stellendam verlaten via het Slijkgat verloopt vaak in het dialect van Goeree wat je doet beseffen dat je hier als gast bivakkeert, er is weinig van te verstaan. Maar dat op zich verleent weer een stukje charme aan het varen in deze omgeving. Na zonsondergang strooit de vuurtoren van de post Ouddorp z’n regelmatige en vertrouwde bundels uit over het water van de Zeeuwse Stromen en de Noordzee. Ouddorp heeft nog niet lang geleden een flink aantal extra ligplaatsen in de jachthaven gecreëerd en lijkt daarmee de weg naar een grotere bekendheid en meer drukte te zijn ingeslagen. Markant blijft de fel geel geschilderde kraan bij de haven ingang die al menig in paniek verkerende schipper moet hebben geholpen. Bij Ouddorp maakt het vaarwater een knik en wordt het weer scherper aan de wind. We hebben een prachtig rak voor de boeg en terwijl de wind aan het afnemen is besluiten we de nacht achter anker door te brengen in een van de havens aan de voet van de Brouwersdam. Natuurlijk kunnen we kiezen voor het mondaine Port Zeelande met alle comfort van een hete douche, kabel-tv op de steiger en eventueel een aan boord gebracht ontbijt met zacht gekookt eitje. De watersport hier heeft haar eigen dimensies; met grote blinkend witte motorjachten afgewisseld met snerpende jetski’s, felgekleurde surfers en snelogende waterski-ers. Aan de wal het vertier van disco en sterren restaurant. Maar wij liggen liever in de rust en stilte van de Kabbelaarsbank, een oude werkhaven van Rijkswaterstaat. Maar eerst nog even genieten van het aan de windse rak, een lekker gangetje, niet al te veel helling en een wegtrekkende bewolking welke plaats maakt voor een stralende na-middag zon. Het Grevelingen is hier wijds en we genieten van de ruimte die het vaarwater ons hier biedt. Ondanks alle belemmeringen van vaargeul, betonning en kruisende vaart kun je je hier nog 17
Page 1 and 2: juni 2002 31e jaargang Uitgave van
Page 3 and 4: gesprekken tijdens de aankoop en in
Page 5 and 6: wagen spannen, geen groei betekent
Page 7 and 8: is de wind nog iets toegenomen (dik
Page 9 and 10: enige vrouwenschip te zijn en groep
Page 11 and 12: Hoewel de Vreemdelingenwet niet dir
Page 13 and 14: ERVARINGEN Jack de Vos en Anja Bakk
Page 15: niet! Ik besluit eens een blik te w
Page 19 and 20: Suis bij Bollène sluizen die we on
Page 21 and 22: En daar moeten we heel zuinig op zi
Page 23 and 24: veilig te belopen. Men mocht uitslu
Page 25 and 26: ware als Duitsers in Zandvoort. Kor
Page 27 and 28: Fred Udo in een eerlijke en open di
Page 29 and 30: VARIA Frits Brattinga DE ZEILTOCHT,
Page 31: INFORMATIE VOOR AUTEURS *Kopij Lede

Nummer 180 - juni 2002 - Nederlandse Vereniging van Toerzeilers

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?