Nummer 180 - juni 2002 - Nederlandse Vereniging van Toerzeilers

gesprekken tijdens de aankoop en in alle
documenten staat de oude naam. Het vereist
een bewuste inspanning om de draai te
maken. Zelfs het verwijderen van de oude
naamletters op de spiegel gaf mij een licht
schuldig gevoel en ik was blij dat er dank zij
het slechte weer weinig mensen in de
haven aan boord van hun schepen waren
die mij daarmee bezig zagen.
Volgende week zeilen we de boot over van
Zeeland naar onze vaste stek in de
Buyshaven te Enkhuizen. Als ze daar ligt
hebben we pas echt het gevoel dat er een
tijdperk is afgesloten en we beginnen aan
een nieuw hoofdstuk in onze zeilcarrière.
Keuringen
In het kader van het voorgaande onderwerp
was dit een aparte belevenis. Twee
schepen terug hadden we dit meegemaakt,
maar de herinnering was ver weggeëbd.
De ervaring bij de verkoop, een mengsel
van humor en deskundigheid, deed mij
besluiten dezelfde expert te vragen voor
de aankoopkeuring. Het aardige daarvan is
natuurlijk ook dat de expert inmiddels een
beetje inzicht heeft in de opvattingen en
ervaring van zijn opdrachtgever en deze
laatste kan meemaken wat het is om aan
de andere kant van ‘dezelfde’ tafel te zitten.
De expert was duidelijk enthousiast
over het schip, maar bleef koel zijn programma
(het sinds 1 januari 2002 ingevoerde
HISWA-protocol) afwerken. Ik had dat
document al van de eerdere keuring en had
ook geprobeerd mijn eigen checks te
maken volgens dit model. Veel zaken had
ik gespot maar niet alles; twee reparaties
van de puttingdoorvoeren had ik b.v. niet
opgemerkt en natuurlijk was de inspectie
van het onderwaterschip alleen mogelijk
met de juiste apparatuur.
Leuk was dat de bijzondere stijl van optreden
van de expert ook positief werkte op
de oude eigenaren die de kritiekpunten die
er natuurlijk toch waren sportief incasseerden.
De proefvaart was een prima gelegenheid
om weer wat op te steken en het
gedrag van het schip alvast wat beter te
begrijpen. De overstap van een kimkieler
naar een semi S-spant langkieler is wat dat
betreft een forse. Het varen vorig jaar met
de Marieholm 33 (zie test in TZ 175) had mij
al wat inzicht verschaft in wat ons te wachten
stond. We worden nu niet meer weggeblazen
bij lage snelheden en kunnen de
boot bijna stilliggend ‘parkeren’.
Daartegenover is het met roer en schroef
flitsend snel draaien van de boot iets uit
het verleden. We zullen zien………..
Vreemdelingenwet
Verwarring is troef over dit onderwerp
voor wat betreft de verplichtingen van de
pleziervaart. Verschillende vertegenwoordigers
van de uitvoeringsorganisatie, de
Marechaussee, vertellen niet hetzelfde verhaal,
waarbij het wel of niet melden van
aankomst en vertrek en het al dan niet
moeten inleveren van bemanningslijsten
centraal staan. De commissie Z&N kreeg
b.v. andere informatie dan eerder in het
blad ZEILEN was gepubliceerd, n.l. dat er
wel degelijk altijd bemanningslijsten moeten
worden ingeleverd en meldingen van
aankomst en vertrek moeten worden
gedaan terwijl de informatie die ZEILEN
verkreeg was dat dit niet van toepassing
was voor Benelux ingezetenen. Het zou
aardig zijn als de overheid een officieel en
eenduidig geluid liet horen, bij voorkeur
op schrift. Nu lijkt het er op dat een ogenschijnlijk
duidelijke wetstekst vrijelijk en
inconsistent geïnterpreteerd kan worden
door de uitvoeringsorganisatie. Het resultaat
is waarschijnlijk het onnodig lastigvallen
en op kosten jagen van kust- en zeezeilende
watersporters.
Gepoogd zal worden een echt antwoord te
krijgen, helaas – aangenomen dat dat
spoedig komt - kunnen we dat pas na de
vakantieperiode publiceren. Uw bemanningslijsten
toch maar achter de hand houden…..
Zeilen in Limburg
Bij de redactiepost troffen we een schrijven
aan met bijlagen over een nieuw initiatief
voor de watersport in het Limburgse plassengebied.
Vier jachthavens, Maastricht, Stevensweert,
Wessem en Roermond zijn een actie gestart
om de watersport in Limburg deze zomer
extra te stimuleren.
3