Nederlands grootste evenement - Politieacademie

• Breng niet alleen de risicolocaties in kaart, maar haal ook de banden aan
met de (potentiële) ordeverstoorders. Het blijkt veel eenvoudiger om de
risicolocaties in kaart te brengen dan om daadwerkelijk 1. de (potentiële)
ordeverstoorders in kaart te brengen, en 2. bruikbare sociale contacten op
te bouwen. In korpsen en gemeenten waar de voorbereidingen heel vroeg
begonnen óf waar het opbouwen van dit soort contacten een reguliere
doelstelling is geworden ‘door het hele jaar heen’, wordt vooruitgang
geboekt. Dit betekent bijna per definitie dat de jaarwisseling beter verloopt
dan in voorgaande jaren. Dit wordt geregeld in de hand gewerkt doordat
jaarwisselingen in het verleden tot leerprocessen hebben geleid: aan de kant
van autoriteiten en politie, maar ook in lokale gemeenschappen. Het forse
geweld bij de jaarwisseling 2006-2007 heeft in Voorschoten en Zaltbommel
bijvoorbeeld geleid tot het besef dat het dit keer beter moest gaan, waardoor
politie én autoriteiten zich zorgvuldig hebben voorbereid, inclusief
overleg met bewoners, waaronder overleg met personen die vorig jaar (of
ook al eerder) betrokken waren bij ongeregeldheden bij de jaarwisseling.
Onder burgers namen ook de bereidheid en wens toe om de jaarwisseling
rustiger te laten verlopen. In meer algemene zin is dit het doel geworden
van een politiek-maatschappelijke en kerkelijke stroming in streng christelijke
gemeenschappen. Velen schaarden zich na kritische noten over het
gedrag binnen kleine gemeenschappen in de zogeheten bible belt in media
en Hoezo Rustig?! achter de conclusie dat de viering van de jaarwisseling uit
de hand gelopen was. Dit heeft geleid tot een maatschappelijk debat dat
langzamerhand ook de gezinnen en personen heeft bereikt die meenden dat
“veel” of “alles” moet kunnen bij de jaarwisseling. Hierbij speelt een rol dat
ze de aandacht op zich gevestigd weten. De mensen die dit maatschappelijk
debat aanzwengelen realiseren zich heel goed dat structurele verbeteringen
geduld en dus een meerjarenbeleid vereisen.
De wens of noodzaak om een meerjarenbeleid van de grond te tillen stuit
geregeld op de nodige drempels. Het betreft, Op de eerste plaats, bestuurlijke
ontkenning van de lokale problemen. Deze constatering behoeft de nodige
toelichting, wan het gaat in veel gevallen niet zozeer om een burgemeester
die de ordeproblemen niet onder ogen wenst te zien, maar om wethouders
die een behoudende koers varen. Een categorie lokale bestuurders wenst
niet te horen of te lezen dat inwoners van hun gemeenschap zich slecht of
zelfs “schandalig”gedragen. De paradox is dat juist ook dit soort bestuurders
een belangrijke rol kan spelen om – front stage, maar vooral ook back stage –
110 Nederlands grootste evenement