Business guide - Week van de Ondernemer

72
Gerard Steijn en minister
Melanie Schultz van Haegen
niet. Steijn: ‘’Dit is vooral te wijten aan
de overheid. Zij schrijven tenders uit voor
sloopprojecten en degene die de laagste
prijs biedt, mag het doen. Waar het vuil
wordt gestort, daar wordt niet op gelet.
En zo stimuleert de overheid dat vuil op
illegale plaatsen wordt gedumpt. Iedereen
ziet mogelijkheden in het sloopwerk:
zo gaat er een verhaal dat een
fruitteler die samen met het sloopbedrijfje
van een vriend op basis van de
laagste inschrijving een project kreeg,
het puin stortte op zijn eigen grond
om zo met het geld zijn mislukte
oogst te compenseren.” Het is voor
Steijn en zijn consortium onmogelijk
om in deze prijsvechtersmarkt mee
te doen. ‘’Voor westerse bedrijven is
in deze markt geen plaats, want de kennis en techniek van
bedrijven uit het westen kosten veel geld. Toch zijn onze innovatieve
ideeën wel nodig om het afvalprobleem op te lossen.”
Want Polen bereikt het verplichte quotum zo nooit op tijd, volgens
Steijn: ‘’Ik heb een manier gevonden om de sloop direct
te combineren met recyclen. Door het bouwpuin op locatie
te verwerken in nieuw bouwmateriaal hoef je er niet mee te
slepen. Op basis van de bestemmingsplannen kan ter plekke
nieuw vastgoed worden gerealiseerd. Door het creëren van dit
circulair cradle-to-cradle-ketenwerk ben je veel efficiënter en
bespaar je uiteindelijk miljarden aan onnodige kosten.”
Lobby
Om zijn duurzame keten in Polen te helpen ontwikkelen, heeft
Steijn hulp nodig van de Nederlandse en Poolse overheid.
‘’Met alleen marketing lukt het niet, dit wordt lobbyen. Ik heb
een compleet nieuw business model neergelegd bij de nieuwe
Poolse Ambassadeur in Nederland, die dit bij drie Poolse
ministeries (Milieu, Economische Zaken en Defensie) heeft
gepresenteerd. Aan twee Poolse staatsbanken zal het business
model binnenkort worden gepresenteerd. En ik ga regelmatig
mee op een economische missie. Vorig jaar was dat met minis-
ter Melanie Schultz van Haegen van Infrastructuur en Milieu
naar Warschau. Bij de volgende missie ben ik er weer bij, de
banden moet ik warm houden. Eigenlijk zou de Nederlandse
overheid moeten helpen om mijn consortium in Polen onder
de aandacht te brengen.” Steijn heeft de Poolse ambassadeur
alvast mede-eigenaar van het probleem gemaakt. Hij heeft
toegezegd zijn contacten op de diverse ministeries te benaderen
voor een demonstratiepilot. Er is nog geen markt voor
dit soort duurzame innovaties. De Poolse overheid is veel te
conservatief. Ik denk wel dat alles in een versnelling komt als
we met een demonstratieproject ineens alles duidelijk kunnen
maken, dus het is zaak om dat van de grond te krijgen.” Steijn
doet er alles aan om de duurzame afvalmarkt in Polen open
te breken. Enerzijds omdat het een interessante zakelijke kans
is, maar vooral omdat hij gedreven wordt door avontuur en
een persoonlijke missie. “Wat ik zo interessant vind, is dat je
van bouwpuin ook weer veilige en betaalbare woningen kunt
maken voor mensen die niets hebben.” Bang voor concurrentie
is Steijn dan ook niet. ‘’Er zijn meer dan honderd van
die militaire kampen. Als
we dat allemaal in ons
eentje moeten doen, zijn
we meer dan honderd jaar
verder. En bovendien krijg
je marktwerking. Dat is
fantastisch voor iedereen.”
De oude Russische
militaire kampen
73