Download pdf - Reclassering Nederland

inrichting legt de dader bijvoorbeeld toezicht op. Als straf of als
bescherming voor de samenleving. Daarmee beperken zij diens
vrijheid, maar binden tegelijk de reclassering aan de opgelegde
voorwaarden. Tijdig professioneel overleg tussen opdrachtgever
en reclasseringswerker is daarom noodzakelijk.
Als het toezichthoudend kader eenmaal is vastgesteld, is het
immers niet meer onderhandelbaar. En al helemaal niet in de
relatie tussen cliënt en reclasseringswerker. Soms ontbreekt een
opdracht, omdat er geen formeel justitieel kader is: nog niet,
of niet meer.
Het harnas knelt wel eens. Het ministerie van Justitie heeft
Macht
de teugels aangehaald. Een legitieme keuze, als betalend
departement. De politieke keuze was eveneens duidelijk: minder
geld, minder begeleiding, meer sancties. Vanaf 1 januari 2004
verstrekt het alleen maar bijdragen voor werken op een strikt
justitiële titel. Deze opstelling is begrijpelijk tegen de achtergrond
van een verhardende samenleving, tekorten bij de
reclassering en onvoldoende aantoonbare resultaten. Maar ze
leidt ook tot verschraling van het aanbod om recidive te
voorkomen en tot uitholling van de professionaliteit. In 2004 is
begonnen met het boven water tillen van situaties waarbij het
louter hanteren van een justitiële titel ongewenste gevolgen
heeft. Professioneel noodzakelijk ingrijpen en toezicht laten
onnodig op zich wachten. Te vaak komen ze zelfs helemaal niet
van de grond. De dader vervalt van kwaad tot erger. Dat past
niet in een streven naar een veiliger samenleving, niet in de strijd
• kenmerkt de verhouding vanuit reclassering richting daders
• verlangt een gelegitimeerd en professioneel gebruik
• helpt bij het aanleren van andere denkwijzen en gedragingen
tegen daders die in herhaling vallen. Reclassering Nederland
hoopt bij departement en politiek een bereidwillig oor te vinden
voor het opvullen van de lacunes.
Half werk leveren hoort niet. Toch hebben reclasseringswerkers
regelmatig dat gevoel. Met name als daders aan het eind van
hun straf weer normaal in de samenleving moeten meedraaien.
Zij ervaren hun omgeving vaak als onwennig of vijandig.
Recidive ligt op de loer. Aanvullend of verlengd toezicht zou een
oplossing zijn. In 2004 is Reclassering Nederland doorgegaan om
hiervoor aandacht te vragen. Ook als de bal bij gemeenten komt
te liggen, is inschakeling van de reclassering zinvol. Zij kent de
daders en hun gebruiksaanwijzing. Zij vormen hun specialisatie.
Gezien het gevaar van recidive is het nog een tijdje volgen van
gestraften geen overbodige luxe. Een soepele overgang naar
instanties die zorgdragen voor arbeidsintegratie evenmin.
Gedwongen kader
Aanvullend toezicht kan helpen
bij terugkeer van gedetineerden
in de samenleving
• heeft meer nodig dan traditionele methodiek uit maatschappelijk werk
• is gediend bij uitbreiding tot na detentie of taakstraf
• leent zich ook voor nieuwe markten als buurt- en stadionverbod
14 15