Cursus Genitale Chirurgie

More documents

Recommendations

Info

1.2.3 Prostaataandoeningen bij de hond Weke Delen: Urogenitale chirurgie Anatomie De prostaat omringt, als enige accessoire geslachtsklier van de hond, circulair de proximale urethra ter hoogte van de blaashals. De positie van een gezonde prostaat in het caudaal abdomen is afhankelijk van de leeftijd van het dier en de vullingtoestand van de blaas. Hij bevindt zich bij een oudere reu meestal meer intraabdominaal, maar kan b.v. bij een gelijktijdig aanwezige hernia perinealis ook in de buurt van het perineum liggen. De grootte van een normale prostaat bij een reu varieert volgens ras en leeftijd. Hij is glad, symmetrisch, niet pijnlijk en een beetje beweeglijk. De functie van deze klier bestaat uit de productie van prostaatsecreet voor het transport en de voeding van het sperma na de ejaculatie. Een gering aandeel van het secreet (ongeveer 1ml per uur) wordt via de excretoire gangen in de urethra afgegeven en zonder ejaculatie of urinelozing door de urethrale druk in de blaas gedrukt (prostatische vloeistofreflux). Opdat de prostaat kan groeien, heeft ze de aanwezigheid van testosteron nodig. Na een castratie krimpt ze tot 1/5 van haar oorspronkelijke grootte. Diagnose van prostaataandoeningen: De eerste stappen voor het vaststellen van prostaataandoeningen omvatten het signalement, de anamnese en het uitgebreid klinisch onderzoek. De palpatie van de prostaat kan rectaal, transabdominaal of nog beter tweehandig gebeuren (digitaal rectaal en gelijktijdig transabdominaal met de andere hand). Er wordt gelet op grootte, symmetrie, oppervlakte, consistentie, mobiliteit en pijnlijkheid. De klinische symptomen van prostaataandoeningen kunnen zeer variabel zijn. Gaande van geen symptomen tot tenesme, dysurie, hematurie, pyurie, koorts, erge afwijkingen van de algemene toestand, palpatie van intrapelvine nieuwweefselvorming tijdens rectaal onderzoek (fluctuerend tot hard), toename van het volume van het abdomen, pijn bij palpatie van de prostaat, het caudaal abdomen of de achterste ledematen, stijve gang, septicaemie, shock, leukocytose of hepatopathie. Bij aandoeningen met ontsteking zijn meer urologische symptomen en tekens van infectie aanwezig. Zodra er een verdenking van een prostaatvergroting bestaat, moeten bloed- en urineonderzoeken, (cytologie en microbiologie van het prostaatsecreet), Rx, echo en tenslotte naaldaspiratie en/of biopsie van de prostaat onder echobegeleiding gebeuren. Staalname voor 16
Weke Delen: Urogenitale chirurgie cytologie kan eveneens gebeuren met behulp van urethrale zuig-, spoel-, of borsteltechnieken respectievelijk transrectale of transabdominale naaldaspiratietechnieken. Prostaataandoeningen Prostaataandoeningen komen vooral voor bij oudere reuen van middelgrote tot grote rassen. De meest voorkomende aandoeningen zijn benigne prostaathypertrofie (BPH), intraprostatische cysten, intraprostatische cysten met periprostatische uitzetting en echte paraprostatische cysten, prostatitis, prostaatabces en de -bij de hond zelden voorkomendeprostaattumor. 1.2.3.1 Algemene chirurgische benadering van de prostaat Bij praktisch elke prostaatverandering moet er een castratie gebeuren, omdat de meeste aandoeningen positief reageren op de hormonale verandering (een uitzondering bestaat bij een echte paraprostatische cyste). Om de prostaat chirurgische te benaderen, wordt gebruikelijk een caudale laparotomie gebruikt. De patiënt ligt in rugligging en voor de beveiliging van de urethra wordt pre- operatief routinematig een steriele urinekatheter geplaatst. Steunhechtingen kunnen op de urineblaas gezet worden om de blaas en ook de prostaat naar craniaal te kunnen trekken. Indien men structuren moet benaderen die verder caudaal liggen, dan kan de pubische osteotomie tussen beide foramina obturatoria worden gedaan. Hierbij moet men wel op de nervus obturatorius letten, die lateraal doorheen het foramen loopt. Het os pubis wordt achteraf naar caudoventraal opgeheven. Na de operatieve ingreep wordt het botstuk met draadcerclage terug aan het bekken vastgemaakt. Bij prostaataandoeningen die in het perineum liggen kan de benadering ook van hieruit gebeuren (vooral bij gelijktijdige hernia perinealis). Na elk operatieve ingreep gebeurt een routinematige wondhechting van buikwand, subcutis en cutis. 1.2.3.1.1 Minimaalinvasieve technieken Bij de prostaatchirurgie van de hond behoren vooral de echobegeleide punctie, aspiratie en instillatie tot de minimaalinvasieve maatregelen. Er kan ook met deze techniek zuigspoeldrainage (v.b. pigtailkatheter) ingebracht worden. 17
Page 1 and 2: 1. GENITALE CHIRURGIE Weke Delen: U
Page 3 and 4: Tijdstip van de operatieve ingreep
Page 5 and 6: Weke Delen: Urogenitale chirurgie H
Page 7 and 8: Weke Delen: Urogenitale chirurgie V
Page 9 and 10: Weke Delen: Urogenitale chirurgie I
Page 11 and 12: 1.2 Het mannelijk geslachtsstelsel
Page 13 and 14: Weke Delen: Urogenitale chirurgie 1
Page 15: 1.2.2 Orchiëctomie bij de kat Weke
Page 19 and 20: 1b. Percutane drainage met behulp v
Page 21 and 22: Weke Delen: Urogenitale chirurgie H
Page 25 and 26: 2 UROLOGISCHE CHIRURGIE Weke Delen:
Page 27 and 28: 2.2 Urohydropropulsie Weke Delen: U
Page 29 and 30: Weke Delen: Urogenitale chirurgie m
Page 31 and 32: 2.3.5 Operatietechniek perineale ur
Page 33 and 34: 2.4 urethrostomie bij de kater Weke
Page 35 and 36: Weke Delen: Urogenitale chirurgie D
Page 39 and 40: 2.6 Nefrectomie Weke Delen: Urogeni

Cursus Genitale Chirurgie

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?