Cursus Genitale Chirurgie

Weke Delen: Urogenitale chirurgie
penis ingebed, dat men ze niet kan verwijderen. Het distale stuk urethra kan eventueel met
een hechting worden gesloten om te vermijden dat urine langs daar zou afvloeien en het stoma
zich zou sluiten. De proximale urethra dient door middel van het inbrengen van een catheter
te worden gecontroleerd op de
aanwezigheid van stenen. Er kunnen
enkele steunhechtingen worden geplaatst
van periurethraal weefsel naar subcutis
(polyglactin 910 of polyglecaprone 25).
Fig. 2.3.2. Prescrotale urethrostomie (FW Fossum,
Small Animal Surgery, 2002)
De urethramucosa wordt nu rechtstreeks aan de huid gehecht met enkelvoudige hechtingen.
Om subcutane bloedingen tijdens de eerste dagen na de operatie te vermijden, kan men bij het
hechten van de urethra aan de huid beter het fibreuze kapsel van het caverneus weefsel
meenemen. Bij het hechten begint men met een hechting thv de caudale punt te zetten en
nadien werkt men langs beide zijden af. Geschikt hechtmateriaal hiervoor is polypropyleen of
monofilament polyamide met een diameter van 3/0 tot 5/0.
2.3.4 Operatietechniek scrotale urethrostomie
Het voordeel van deze techniek is dat de urethra op deze plaats een grotere diameter heeft,
wat de kans op strictuurvorming erg vermindert. Daarenboven ligt de urethra op deze plaats
oppervlakkiger en is ze omgeven door minder caverneus weefsel. Postoperatieve bloedingen
zullen hierdoor minder uitgesproken zijn.
Indien de reu nog intact is, wordt hij na het
uitvoeren van een scrotale ablatio
gecastreerd. Een urinecatheter wordt
ingebracht zodat de lokalisatie van de
urethra makkelijker is (Fig. 2.3.3.). De
subcutis wordt vrijgemaakt tot op de m.
retractor penis. Verdere handelingen zijn
analoog aan de voorgaande procedure.
Fig. 2.3.3. Scrotale urethrostomie (FW Fossum, Small
Animal Surgery, 2002)
30