Onderzoeksverslag - Wij helpen graag! - SpraakSaam

50
ESM én dyslexie
Het is m’n ESM én m’n dyslexie en
daardoor wordt mijn dyslexie tien keer zo
erger als normaal. Zo erg dat ik nooit een
papiertje binnen zoveel minuten kan lezen.
Alles zie ik in beelden, en niet in letters, of
in andere volgorde. In de bediening heb ik
me eigen gewoon allemaal afkortingen
gebruikt voor om in de bediening te
werken. Ik ga als ik cappuccino schrijf, ’c’
en ‘a’ schrijf ik altijd. En ik herken heel veel
dingen gelukkig. Als ik bijvoorbeeld op de
snelweg zit en ik zie Amsterdam, dan
herken ik dat ik lees het nooit.
Ik ben ook dyslectisch, dus dat hangt ook
niet heel erg mee. Het duurt langer en ook
mondelinge examens zijn voor mij lastig.
Of het formuleren van zinnen of met
schrijven dat ik dan begin met een zin en
dan schiet er iets anders in mijn hoofd
waardoor de zin in twee tijden of zo is
geschreven, of dat het niet klopt, laat maar
zeggen.
Leven met ESM
Mensen zien eigenlijk alleen maar aan mij
dat ik een normaal persoon ben. Die
gewoon haar werk doet en weer lekker
naar huis toe gaat. Maar wie ik eigenlijk
echt ben, dat is meer dat ik héél veel praat
om maar één of twee zinnetjes te zeggen.
Ik weet dat ik met ESM en als ik Kurzweil
had mogen gebruiken in mbo, dat ik dan
hogerop kon. Maar dat kan ik helaas niet
laten zien. Ik had daar in het begin best
heel veel moeite mee, maar ik accepteer
het nu. Het kan toch niet anders en
misschien kom ik ooit wel hogerop.
Iedereen wil zo hoog mogelijk komen.
Sommige mensen begrijpen me niet, maar
dan denk ik van: ‘waar zit je
moeilijkheden.’ Ik geef het eigenlijk nooit
echt toe eigenlijk. ‘Als jij me niet mij niet
snapt dan snap je jezelf niet.’ Dat zeg ik
meestal wel. En dat vinden ze nooit zo erg
leuk eigenlijk.
Ik heb altijd gevoeld dat mijn probleem vrij
onzichtbaar is. Dat niet heel veel mensen
het kunnen begrijpen laat maar zeggen, of
herkennen. Ze denken meestal volgens mij
gewoon dat: ‘o, dat is gewoon een stil
iemand. Ze werkt goed, dus het levert niet
zoveel problemen op, laat maar zeggen.
Ik heb het er wel sinds middelbare school
geaccepteerd, maar ja, omdat buitenwereld
dat niet accepteert, dan begon ik toch wel
af toe te twijfelen van: ‘ja, had ik maar niet
ESM én dyslexie
De zeven jongeren die ook dyslexie hebben
voelen zich vaak dubbel gehandicapt: ESM
versterkt de dyslexie en dyslexie versterkt
de ESM. De steun die jongeren zonder
dyslexie soms kunnen hebben aan
geschreven tekst, ontbreekt voor de
jongeren met dyslexie. Toch leren ook de
jongeren met ernstige dyslexie door veel
oefenen wel woordbeelden herkennen
waardoor ze bijvoorbeeld de borden op de
snelweg kunnen ‘lezen’.
Leven met ESM
Leven met ESM betekent moeite hebben
met taal en met alle sociale praktijken en
praktische situaties die van taal zijn
doordrenkt. Andere mensen leren kennen,
laten zien wie je bent, meedoen met
groepsgesprekken, presteren op school,
telefoneren, bestellen in een restaurant,
iets vragen in een winkel: het kost allemaal
moeite. Leven met ESM betekent harder
werken dan anderen, je normaal voelen
maar door anderen als afwijkend of raar
worden gezien, je anders voelen maar niet
aan anderen kunnen uitleggen waarom je
anders bent. Leven met ESM betekent vaak
ook: afhankelijk zijn en blijven van de hulp