Adams jas: - Ziekte van Lyme

Meestal ziet deze vorm van huidkanker, die vooral voorkomt
bij mensen boven de 45 jaar en wat vaker bij mannen
dan bij vrouwen, eruit als een glanzend roze of
huidkleurig bobbeltje dat langzaam groter wordt. Op het
bobbeltje, de tumor, zijn vaak kleine bloedvaatjes te zien.
Wordt de tumor groter, dan ontstaat in het midden soms
een zweertje, een ulcus, met daar omheen een verdikte
rand met een typische parelmoerkleurige glans.
Zo’n tumor heet een nodulair basaalcelcarcinoom. Onder
de microscoop is te zien dat het bestaat uit een dikke
klomp tumorcellen, die netjes is afgegrensd van het
omliggende weefsel. Maar dat is niet altijd het geval.
Behalve nodulaire zijn er ook infiltratieve ofwel sprieteri-
Een nodulair basaalcelcarcinoom.
Een infiltrerend basaalcelcarcinoom.
ge basaalcelcarcinomen, waarbij vanuit het centrum
allerlei kleine sprietjes tumorweefsel doorlopen in het
weefsel om de tumor heen. Weer anders zijn het cicatricerende
(verlittekende) type, dat van buiten gezien lijkt
op een litteken met een iets verdikte, glazige rand en ook
zo’n sprieterig karakter heeft, en het oppervlakkige
basaalcelcarcinoom, dat er uitziet als een soort eczeemplek.
De laatste soort komt meer op de romp voor, en
vaak met meer tegelijk. Daarom noemde men het vroeger
ook wel het romphuidcarcinoom.
In een op de tien gevallen van huidkanker gaat het om
een plaveiselcelcarcinoom. Dit soort tumoren ontstaat in
de op een na onderste laag van de opperhuid, op zijn
Latijns het stratum spinosum, en heet daarom ook wel
spinocellulair carcinoom. Vooral oudere mensen, zo
boven de zestig, hebben er last van, maar het komt ook
wel voor bij jongere blanken die lang in de tropen hebben
gewoond. Het plaveiselcelcarcinoom, waar jaarlijks in
Nederland vijftig tot zeventig mensen aan overlijden,
groeit sneller dan basaalcelcarcinomen en er is een
goede kans dat het, als het niet behandeld wordt, op den
duur uitzaait naar in de buurt liggende lymfeklieren. Ook
plaveiselcelcarcinoom komt vooral voor op die delen van
het lichaam die veel zon vangen. Het heeft een voorkeur
voor de bovenkant van een kaal hoofd, de onderlip, oorschelpen,
onderarmen en de handruggen.
In het begin ziet een plaveiselcelcarcinoom er meestal uit
als een soort kleine wrat van verhoornde huid. Wordt er
niets aan gedaan, dan kan hij uitgroeien tot een tumor
van een of zelfs meerdere centimeters in doorsnee. Het
midden wordt sterk eeltachtig, en er kan ook weer zo’n
centrale zweer ontstaan.
Plaveiselcelcarcinomen van de huid komen vooral voor op plekken op de
huid die veel zon vangen.
51