Advies 'Armoede en sociale uitsluiting' - Demos

elatie zal omwille van haar bijzondere aard net gevrijwaard moet blijven van al te
gemakkelijke overheidsinmenging. In dit “belang van het kind” vinden we dus een
pleidooi voor een opvoedingsondersteuning die ouders in hun opvoedingsverantwoordelijkheden
ondersteunt en ‘empowert’.
Binnen de armoedebestrijding is men overtuigd van de noodzaak van een participatief
beleid. Toch mag participatie zich niet beperken tot de participatiestructuren
die vandaag op het Vlaamse beleidsniveau functioneren. Participatie betekent
meer: het gaat erom dat we willen weten wat kinderen en jongeren ervaren. Daarom
willen we hier een lans breken voor de noodzaak tot kennisontwikkeling over
kinderarmoede, vanuit het perspectief van kinderen in armoede. Zo weten we bijvoorbeeld
niet wat het voor kinderen in armoede betekent gezinsondersteuning of
andere vormen van hulpverlening te verkrijgen. Wordt dit als een ‘interventie’ dan
wel als een ‘hulpbron’ ervaren?
Gelijkheid en non-discriminatie zijn fundamentele elementen in het internationaal
humanitair recht en verplicht het rechtenkader tot bijzondere aandacht voor individuen
en groepen die kwetsbaar, marginaal, kansarm of sociaal uitgesloten zijn.
Wetten en instellingen die specifieke individuen en groepen discrimineren, moeten
verdwijnen.
In het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind zijn rechten onderling
afhankelijk (interdependentie): economische, sociale en culturele rechten, aan de
ene kant en de burgerlijke en politieke rechten, aan de andere kant. Hoewel armoede
lijkt te gaan over voornamelijk de eerste categorie van rechten, benadrukt
het verdrag het feit dat de realisatie deze economische, sociale en culturele rechten
ook afhankelijk is van het verwezenlijken van burgerlijke en politieke rechten.
Rechten en plichten zijn geen “windowdressing” maar vragen wel degelijk verantwoording.
Zonder concrete plannen voor interventies en acties dreigt armoede weg
te zakken tussen andere prioritaire thema’s. De interdependentie van de verschillende
rechten vraagt ook een transversale aanpak over de verschillende beleidsdomeinen
en bevoegdheden heen. Voor een geïntegreerd, interdepartementaal beleid
is coördinatie nodig en een aangepaste structuur om interdepartementale actie
mogelijk te maken. Een kinderrechtenbenadering op armoedebestrijding zal de
nadruk leggen op verplichtingen van de overheid en intergouvernementele organisaties.
De overheid zal op haar beurt moeten uitmaken welke verantwoordingsmechanismen
geschikt, toegankelijk, transparant en effectief zijn.
Adequate controle (monitoring) en verantwoording (accountability) zijn wezenlijke
instrumenten in een kinderrechtenaanpak omdat ze toelaten aan te geven waar
de overheid al dan niet verantwoordelijk voor is .
10