Advies 'Armoede en sociale uitsluiting' - Demos

huishoudens leven, illegalen en daklozen) niet of nauwelijks vertegenwoordigd
zijn in de gegevensbronnen van de indicatoren voor de Armoedebarometer. Dit
geldt ook voor kinderen: ze zijn te onzichtbaar in de cijfers. De oorzaak hiervan
kan van praktische, conceptuele of methodologische aard zijn. Feit is dat het in
kaart brengen van een aantal indicatoren die de evoluties kunnen meten binnen de
verschillende domeinen voor kinderen in de toekomst noodzakelijk is. Dit vraagt
verder onderzoek.
Om de evolutie van kinderarmoede op te volgen lijkt ons een ‘Kinderarmoedebarometer’
aangewezen. Dit nieuwe instrument verschaft de leden van de commissie
Welzijn, Volksgezondheid, Gezin en Armoedebeleid op nauwkeurige wijze de evolutie
inzake armoede bij kinderen en jongeren. Zo kan men het beleid evalueren,
met als doel tegen 2020 de kinderarmoede te halveren.
We zijn bereid om op korte termijn en in samenspraak met Decenniumdoelen en
andere actoren in het werkveld de voorwaarden te creëren tot de installatie van
een Kinderarmoedebarometer. In elk geval willen we erop toezien in welke mate
de adviesvoorstellen de volgende jaren gerealiseerd worden. Via de jaarlijkse verslaggeving
zal het Vlaamse parlement hiervan op de hoogte gehouden worden.
4.4. Samengevat
Interdependentie van verschillende basisrechten vraagt een transversale aanpak
over de verschillende beleidsdomeinen en bevoegdheden heen. Een geïntegreerd,
interdepartementaal beleid vereist voldoende coördinatie en aangepaste structuren
zodat interdepartementale actie mogelijk wordt. De overheid is verantwoordelijk
voor het nemen van maatregelen die tot een geleidelijke en snel mogelijke verwezenlijking
van de rechten leiden. Een adequate controle (monitoring) en verantwoording
(accountability) zijn noodzakelijk in een kinderrechtenaanpak.
Een kinderrechtenbenadering van armoedebestrijding veronderstelt dat de overheid
zo snel mogelijk doelstellingen realiseert. Daarvoor moeten geschikte indicatoren
worden geïdentificeerd. Indicatoren laten toe de mate van vooruitgang te
controleren en, indien nodig, corrigerende maatregelen te nemen.
Een armoedetoets kan als instrument een aanvullende insteek bieden voor beleidsevaluatie.
Om te vermijden dat dergelijke toets geen verplicht nummertje wordt
van de betrokken administratie en men als overheid zowel rechter en partij is, zou
het logisch lijken om verplicht advies in te winnen vanuit de armoedesector zelf.
Dit verhoogt tevens het empoweren van kinderen en jongeren in armoede.
Parallel aan het Vlaams Actieplan Armoedebestrijding lijkt het zinvol jaarlijkse
monitoringrapporten voor beleidsmakers op te stellen waarbij zowel indicatoren
worden opgenomen die de evolutie van de situatie beschrijven als indicatoren die
de implementatie van maatregelen opvolgen. We stellen voor om via de installatie
van een ‘kinderarmoedebarometer’ de evolutie van kinderarmoede op de voet te
volgen.
52