jaarverslag 2010 MLSO_LR.pdf - Maatschappij Linkerscheldeoever

Maatschappij voor het haven-, grond- en industrialisatiebeleid van het Linkerscheldeoevergebied
36
• De pastorij van Kallo: een historische terugblik
Op 11 juni 2010 nam de Maatschappij Linkerscheldeoever, na een grondige restauratie van het pand, haar
intrek in de vroegere pastorij van Kallo. Aanleiding voor Carine Goossens, archivaris van de gemeente Beveren,
om op zoek te gaan naar de achtergronden van dit historische pand.
Tot in de tweede helft van de negentiende eeuw is de pastorij van Kallo gevestigd in een huis (het vroegere
schoolhuis op Hoog Kallo) dat pastoor Martinus Wildemeersch (1720-1733) in 1724 persoonlijk laat optrekken. Bij
zijn overlijden maakt hij het over aan de Heilige Geesttafel (een voorloper van het huidige OCMW). De gemeente
Kallo wordt eigenaar van het pand tijdens de Franse periode.
Een nieuwe pastorij in 1856
Als Karel Lodewijk Van Haute in 1852 pastoor wordt in Kallo, treft hij een verouderde pastorij aan. De nieuwe
dorpsherder beklaagt er zich over dat het pand totaal verwaarloosd is en in een verregaande staat van verval
verkeert. Naar zijn oordeel is het onmogelijk om er een onderpastoor te laten wonen, laat staan gasten te ontvangen
en te laten overnachten. Het gemeentebestuur heeft wel oren naar de vraag van pastoor Van Haute en
laat in 1854 de Antwerpse architect Van Gastel een ontwerp maken voor een nieuw pand dat echter afgewezen
wordt. Vervolgens krijgt architect Van Craenenbroeck uit Kallo de opdracht een nieuw ontwerp te maken, dat op
9 oktober 1856 wordt goedgekeurd.
Na moeizaam overleg geraken de kerkfabriek en het gemeentebestuur het eens over de financiële kant van de
zaak. De kerkfabriek koopt aan de zuidkant van het (vroegere) kerkhof voor 1.800 frank een stuk grond van 91,80
are aan van een zekere Meyers de Zwijndrecht uit Zandhoven en later voor 350 frank nog een bijkomend stukje
van de gebroeders De Frère om de voortuin uit te breiden.
Het gemeentebestuur neemt de kosten van de bouw op zich die op 9.340,94 frank worden geraamd. De werken
starten einde 1856. Pastoor Van Haute overlijdt in 1858 in de oude pastorij op Hoog Kallo en heeft de verhuis niet
meer kunnen meemaken.
Na de Tweede Wereldoorlog
De aftocht van de Duitse troepen in de laatste dagen van augustus en de septemberdagen van 1944 verloopt in
de grootste verwarring. Ze komen van overal uit Noord-Frankrijk en België. Tot 4 september trekken ze zich terug
over Beveren via Melsele naar Antwerpen. Maar na de bevrijding van Antwerpen op 4 september – waarna de
Imalsotunnels onder water worden gezet – blijft er voor de Duitse soldaten geen andere mogelijkheid dan de polder
in te trekken, daar de Schelde over te steken en vervolgens via Nederland het thuisland proberen te bereiken.
Als op 9 september de Engelse en enkele dagen later ook de Poolse troepen Beveren, Vrasene, Melsele en Haasdonk
bereiken, houden zij daar halt. Kallo blijft bezet en ook Doel, Verrebroek en Kieldrecht. Op 18 september
wordt de kerktoren van Kallo, die dienst doet als uitkijkpost voor de Duitsers, zwaar beschoten en gebombardeerd.
Kallo wordt twee dagen later bevrijd, maar krijgt vanaf eind september 1944 tot april 1945 af te rekenen
met de Duitse vliegende bommen of Vergeltungswaffen (V1’s en V2’s). Hun doelwit was Antwerpen, maar de
precisie waarmee ze werden afgeschoten, was bedenkelijk. Een groot deel kwam terecht in een straal van 20 km
rond Antwerpen. Ze verwoestten huizen, ze vernielden levens…
Ook de pastorij van Kallo, in de schaduw van de kerktoren, loopt ernstige schade op. De beschietingen van 10 tot
13 september 1944 en de inslag van vliegende bommen in de buurt van de kerk – vooral deze van 11 maart 1945
op het kerkhof dat toen nog rond de kerk lag – veroorzaken zware beschadigingen aan de woongedeelten en de