Tijdschrift Gezondheid en Politiek jaargang 1985 nr 4

6 Tijdschrift voor Gezondheid en Politiek - december '85
Strijd
rond opleidingen
leidt tot chaos
Rondom de verpleegkundige beroepsopleidingen heerst de nodige
onrust. Al jarenlang zijn twee vormen van onderwijs, het verguisde
inserviceonderwijs en de dagopleidingen (HBOVen MBOV), in een
heftige concurrentiestrijd gewikkeld. Sinds kort is er weer een nieuwe
loot aan de knoestige stam, het Middelbaar Dienstverlenend en
Gezondheidszorg Onderwijs Verpleegkunde (MDOO-Vp).
Marie-José Willemse betoogt in dit artikel dat deze chaos vooral
veroorzaakt wordt door het paradoxale onderwijsbeleid van de
overheid. Op papier streeft het Ministerie van WVC naar afbouw van
het inservice-onderwijs ten gunste van onder andere de nieuwe
MDGO-Vp. Maar hoe valt dit te rijmen met het zojuist ondertekende
"plan Hijzen" dat, naast 6500arbeidsplaatsen ook een herstructurering
van het inservice-onderwijs oplevert?
En, om het nog wat ingewikkelder te maken, blaast ook het
Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen een deuntje mee. Liever
vandaag nog dan morgen schaft ze de vervolgopleidingen van het
inserice-onderwijs af.
De effecten van dit inconsistente overheidsbeleid liegen er niet om.
De chaos zal niet beperkt blijven tot de verpleegkundige
beroepsopleidingen, maar zal zich uitbreiden naar de werksituatie van
verpleegkundigen. De scheiding tussen hoofd- en handenarbeid lijkt
binnen de verpleging definitieve vorm,en aan te nemen.
Marie-]osé Willemse, werkzaam als adjunct-directeur van de Sociale
Academie de Aemstelhom te Amsterdam
undioe
en
De ondertekening op 30 oktober
1985 van het WVC-Leerlingenplan
door staatssecretaris Van der Reijden,
de werkgever- en werknemersbonden,
is een goede aanleiding om stil te staan
bij de opleidingssituatie van verpleegkundigen.
Het WVC-Leerlingenplan
voorziet in een verlenging van de inservice-opleidingen
voor verpleegkundigen
en een arbeidsduurverkorting
tot 36 uur voor leerling-verpleegkundigen.
Dit alles zou dan jaarlijks
6500 arbeidsplaatsen voor met name
jongeren op moeten leveren.
Achteraf lijkt het zo gek nog niet,
dat de belangenvereniging voor verpleegkundigen
en verzorgenden "Het
'Beterschap" zich om principiële redenen
in juni 1985 terugtrok uit de onderhandelingen
over dit plan. Uit de
aandacht immers die zowel het NOS-
Journaal als de dagbladen aan de ondertekening
van het plan besteedden,
blijkt overduidelijk dat geen van de
partners er écht gelukkig mee is, met
uitzondering van de staatssecretaris
zelf. De werkgeversorganisatie NZR
vertoont de nodige scepsis ten aanzien
van het op te leveren aantal arbeidsplaatsen
van 6500. Men vreest dat de
onaantrekkelijkheid van het beroep de
jeugd niet in grote getalen doet toestromen.
De CFO, werknemersorganisatie,
presteerde het zelfs om bij de presentatie
van het plan, waaraan ze zichzelf
gecommiteerd hadden, een persbericht
te verspreiden met als titel:
"Leerlingenplan legt bom onder dagonderwijs
in de verpleging/verzorging".
Juist vanwege die bom had Het
Beterschap zich in juni reeds teruggetrokken.
De Abva/Kabo tenslotte,
bleef niet achter bij het plaatsen van
kanttekeningen. Zelf initiatiefnemer
van het plan kon deze bond uiteraard