schuld en schaamte

die me begrijpt en me de wereld uitlegt. Die weet wie er deugt en wie niet. Paula die de
vrouwenbeweging zo'n beetje heeft uitgevonden en toch van mannen houdt. Die eindelijk,
eindelijk weer richting lijkt te kunnen geven aan mijn leven. Die de meetlat kan vormen waaraan
ik mijn keuzes toets. Wat zou Paula hier van vinden. Wat zou Paula doen in zo'n geval.
Paula en Kees gingen met elkaar naar bed. Dat was eigenlijk logisch. Ik voelde me opgelucht.
Dat was een echte goedkeuring van Kees. En nu was ik ook niet meer alleen verantwoordelijk
voor zijn welzijn. Sinds hij die losse contacten de deur uit had gedaan was ik de enige die alle
aandacht moet schenken die Kees nodig had. Ik wist niet of ik dat wel kon. Was ik eigenlijk wel
in staat tot een echte relatie? Kees vroeg zich dat ook regelmatig af. Nu had ik af en toe weer
een hele avond voor mezelf en hoefde ik me niet elke dag af te vragen wat Kees zou hebben
gedaan die dag en of dat emotioneel belastend zou zijn geweest.
Ik heb natuurlijk ook de pil gebruikt. De eerste jaren na de abortus van schrik. Ook al was er
toen slechts sporadisch een vluchtig vriendje. De schrik verdween en toen bleek het moeilijk de
regelmaat er in te houden, zodat ik om de haverklap ongesteld bleek. Toen de relaties wat
vaster werden is er een spiraal aangelegd. Het was niet dat deze de menstruaties verergerde,
maar ze verzachtte ze ook niet. Toen de kinderwens hoog opliep is de spiraal weer definitief
verwijderd zonder enige noemenswaardige verandering. Het was altijd al erg en het bleef erg.
De laatste jaren heb ik om het bloed te stelpen weer wat pillen uitgeprobeerd. Zonder succes.
Van de ene soort kreeg ik drie weken durende bloedingen, van de ander migraine en de derde
had geen enkel effect, behalve dat ik hem weer begon te vergeten en dus op de meest
onmogelijke tijdstippen weer een bloeding kreeg. Uiteindelijk werd ik dat gefriemel van die
artsen in me zat.
En daarom zit ik nu hier in de kou mijn 400e keer te beleven. Alleen de bedeesde secretaresse
komt af en toe voorzichtig een boodschap doorgeven of een vraag stellen. Beducht voor het
sacherijn dat van mijn gezicht af schijnt te stralen. 'Mag ik nietjes bestellen, ze zijn op?'
'Ja en ga daarna naar huis, het is te koud om te werken.' Marja glimlacht en gaat niet naar huis.
Dat is waarschijnlijk ook de manier om het hier uit te houden. Glimlachen en niet doen wat je
wordt gezegd. Er zijn in de acht jaren van het centrum al vier secretaresses versleten. De
eerste secretaresses probeerden steeds prompt uit te voeren wat ze opgedragen kregen van de
baas. De een werd daar zelf gek van en is vertrokken. De ander wekte de woede op van de
baas omdat ze zo efficiënt bleek dat nog allemaal echt te doen ook. Dan bleken er op een dag
drie totaal met elkaar in tegenspraak zijnde nota's naar de wethouder te zijn gestuurd. Uiteraard
was dit niet de schuld van de baas. Een secretaresse moet dat weten. Alleen wat, dat is niet
duidelijk. De derde werd apathisch van alle tegenstrijdige orders, een reactie die bij dieren in
Schuldig Barbara van Balen Kleine Houtweg 8 2012 CH Haarlem 18