Historische wortels van het Postmodernisme

gaat meer in de richting van een soort van levenskunst die niet in voorschriften valt te vatten.
Dit is er de reden van geweest dat het postmodernisme aanvankelijk nogal heftige discussies
verwekt heeft, aangezien het als moreel indifferent of zelfs immoreel werd beschouwd. Uit zulk
een interpretatie van de inzichten van het postmodernisme spreekt echter in de eerste plaats ook
nog een gevoel van gemis aan absolute morele waarden.
Als vijfde belangrijk kenmerk kan ten slotte immers nog worden vermeld dat vanuit deze
nadruk op het individu zelf als waardebepalend en op de contingentie van de waarheid en de
gebruiken, er binnen het postmodernisme ook een grote nadruk komt te liggen op het feit dat de
wereld elke dag opnieuw wordt vorm gegeven, en dat de mens als gemeenschap en individu
daarin dus ook een belangrijke verantwoordelijkheid draagt. Tevens komt daardoor de nadruk
te liggen op een ‘recht op een eigen geschiedenis’: verschillende subculturen en bevolkings-
groepen die zich bijvoorbeeld niet opgenomen of gerepresenteerd voelen in het huidige
heersende - en het moet gezegd, nogal simplistische en eenzijdige - beeld van de geschiedenis
der mensheid, schermen vaak met postmodernistische inzichten om hun eigen bevolkingsgroep
een eigen beeld van de geschiedenis te kunnen / mogen meegeven. Op die manier gaat het
postmodernisme zoals eerder gezegd voorzichtig in de richting van een eis tot een soort
erkende multi-realiteit.
Laat ik echter in het volgende hoofdstuk wat dieper ingaan op de (min of meer) recente
voorlopers van dit postmodernistische denken, zodat bovenstaande abstracte kader wat
concreter en duidelijker ingevuld kan worden.
16