2007-09-10, verzoekschrift

Afsluitend
Hoewel de LGF in 2003 is ingevoerd waren er, anticiperend op de LGF-wetgeving, al
vanaf ongeveer 2000 regelingen waardoor al vanaf die tijd sprake was van een soort LGF.
Desondanks is er tussen 2000 en 2005 een groei van het aantal leerlingen in het speciaal
onderwijs die in geen verhouding staat tot de groei in het regulier onderwijs
[PRODUKTIE x7].
De Nederlandse cijfers geven daarnaast nog een verbloemd beeld van de werkelijkheid: in
1998 is na een wetswijziging (invoering WEC, WVO en WPO) een deel van het speciaal
onderwijs (mlk, lom) onder de noemer van regulier onderwijs gebracht (speciale scholen
voor basisonderwijs, Leerwegondersteunend Onderwijs en Praktijkscholen) en in de
statistieken wordt niet gesproken wordt over de ongeveer 6000 leerplichtige kinderen die
– verstoken van onderwijs – in Kinderdagcentra (KDC’s) zitten.
Zowel de KDC’s als de speciale scholen zijn relatief gesloten bolwerken. Voor een
substantiëel deel van de daar aanwezige kinderen geldt dat zij daar liever niet terecht
gekomen waren maar dat er voor hen geen andere keus was. Dit is alleen al evident
gezien het verschil aan gewicht dat in confrontaties wordt toegekend aan de argumenten
van scholen vergeleken met de argumenten van ouders.
Voor een groot aantal ouders kan speciaal onderwijs niet de eerste keuze zijn geweest,
alleen al op praktische gronden (ver weg, ingewikkeld vervoer, geen vriendjes).
Daarnaast wordt het speciaal onderwijs al jaren als zeer problematisch beoordeeld door de
onderwijsinspectie die zich door de omvang van het probleem ieder jaar beperkt tot de
evaluatie van één soort speciaal onderwijs, dit jaar cluster 4-onderwijs:
Slechts weinig scholen voor (voortgezet) speciaal onderwijs in cluster 4 zijn in staat om
hun opbrengsten te verantwoorden. Ze evalueren de kwaliteit daarvan ook nauwelijks.
Slechts 30 procent van de scholen evalueert regelmatig de kwaliteit van de leerlingenzorg.
Slechts een kwart van de scholen stelt voor alle leerlingen een ontwikkelingsperspectief
vast. Op de meeste scholen worden wel handelingsplannen opgesteld. In de
meeste gevallen zijn die voldoende functioneel, al zit er op de meeste scholen nog wel een
discrepantie tussen handelingsplannen op papier en het (ortho)didactisch handelen van
de teamleden in de praktijk. [De Staat van het Onderwijs, 2005/2006, zie ook
PRODUKTIE x9]
15.22 Hoewel in Nederland wettelijk niet toegestaan (Leerplichtwet 1969) hebben ouders
(klagers) bij ontbreken van een school in Nederland die Sterre wilde toelaten tenslotte
(2005) besloten Sterre op een school in Londen in te schrijven. Ook nu nog is Sterre
onverminderd ingezetene van en staat als zodanig ingeschreven in de gemeente Amsterdam.
Daarnaast staat Sterre nu ook ingeschreven als ingezetene van Londen (dual
resident).
Ploeger en Brouwers - Staat der Nederlanden blz 33 / 478