E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
naargeestig grijs. Ons inzicht in fundamentele zaken is vertroebeld,
omdat we niet in staat schijnen te zijn duidelijk een
scheidslijn te trekken tussen wat goed is en wat kwaad. Het
lijkt alsof de brede basis van de ware beginselen zo is versmald
dat de mens zijn houvast bijna heeft verloren.
Vaak zijn we betrokken bij situaties zonder te beseffen dat
we iets verkeerds doen. Pas later, als we in moeilijkheden
komen, beginnen we in te zien dat we verkeerd, of althans
onverstandig, handelden. Als we dan later nog eens met zo’n
situatie te maken krijgen, kunnen we òf ons voordeel doen met
de reeds opgedane ervaringen en een beetje meer wijsheid
tonen in ons handelen, òf toegeven aan de neiging weer net zo
te doen als vroeger, zelfs al weten we nu beter. Als we dit laatste
doen, zal het geweten zijn stem verheffen en ons zeggen:
‘Nee, dit is verkeerd’. Luisteren we daar niet naar, en gaan we
toch onze gang, dan betekent dat het begin van de strijd.
Vraag — Bedoelt u dat het geweten niet werkt als men iets niet
al eerder heeft meegemaakt?
Commentaar — Ons geweten kan geen alarm slaan als we in
het verleden niet iets hebben meegemaakt dat ons leed
berokkende, en dat in de ziel een element van waakzaamheid
heeft gebracht dat het geweten nu probeert terug te roepen in
ons bewustzijn. Maar hier ligt nu juist de moeilijkheid: het is
waar dat de ziel alle lessen moet leren die deze aarde te bieden
heeft, maar dat betekent niet dat we om te evolueren
welbewust aan de impulsen van het lagere materiële zelf
gehoor moeten geven. Als we dat doen, negeren we niet
alleen de stem van het geweten, maar ook de goddelijke
vonk die zijn uiterste best doet onze geestelijke intuïtie wakker
te maken.
Vraag — Er kunnen zich omstandigheden voordoen waarin
136