E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
gen’ verwerven. Intussen kunnen we moed vatten, want zelfs
binnen de betrekkelijk korte periode van de opgetekende
geschiedenis zijn er grote en edele zielen verschenen die de
rest van ons ver genoeg vooruit waren om de hoogten te
trotseren. Ze hadden misschien vele, vele levens lang het
eenzame pad gevolgd van zelfdiscipline, zelfbeheersing en
zelfverlichting – om tenslotte de kruisiging van hun aardse
natuur te ondergaan, opdat de innerlijke god meer ten volle
in hun ziel kon worden geboren. Dit waren de leiders en gidsen
van de mensheid, de lange reeks heilanden en christussen,
die na het voltooien van hun heilige ervaring hun ‘visie’
met anderen hebben gedeeld, en op die wijze enorme veranderingen
hebben teweeggebracht in het geestelijke en psychische
lot van de volkeren onder wie zij leefden.
Ze verschenen niet om nieuwe waarheden te onthullen of
zelfs een nieuwe religie te stichten. Zoals H.P. Blavatsky zegt,
waren zij allen ‘doorgevers, geen oorspronkelijke leraren. Ze
brachten nieuwe vormen en interpretaties, terwijl de waarheden
waarop deze berustten zo oud waren als de mensheid.’
Vraag — Dat klinkt zinnig. En als ik logisch redeneer zouden
zij allen natuurlijk hetzelfde leren. Als ze werkelijk hun
‘moment van waarheid’ hadden ervaren, zouden ze dan niet
in contact hebben gestaan met dezelfde goddelijke bron?
Commentaar — Precies, en daarom ontdekken we, als we ons
in de wereldreligies en in de verschillende mystieke en filosofische
stelsels verdiepen, dat wanneer deze tot hun essentiële
aspecten worden teruggebracht, zij alle hetzelfde
zeggen. We vergeten soms dat onze kennis van de geschiedenis
van onze mensheid maar gering is en op niet meer dan
vijf of zesduizend jaar berust, terwijl de tradities van veel
oude volkeren honderdduizenden jaren teruggaan, en elk
van deze tradities wijst op een archaïsche wijsheidsreligie als
220