E-boek 2010 PDF

THEOSOPHIA – KENNIS VAN GODDELIJKE DINGEN
cialiseren, beperken we ons, en als we ons beperken beginnen
we juist de essentie te verliezen van datgene waarnaar we zoeken.
In materiële of administratieve aangelegenheden moeten
we een probleem natuurlijk duidelijk omschrijven om daardoor
beter de aandacht te kunnen concentreren op dit of dat
speciale gebied van onze belangstelling. Maar als we ons
bezighouden met ‘goddelijke dingen’ die verband houden met
de groeiende innerlijke constitutie van de mens en van de kosmos,
hebben we te maken met beginselen van waarheid die
zich op een niet-statische wijze ontwikkelen, of we deze nu
boeddhisme of christendom, neoplatonisme of theosofie noemen.
Als we deze beginselen plaatsen binnen het raam van
afbakenende definities, beperken we hun betekenis tot de
bijzondere vorm die onze definities aannemen.
Dit is het geval, of we nu de gnosis (kennis) van de gnostische
theosofie beschouwen, de theosofische bespiegelingen
van de Hebreeuwse kabbalisten of van de vuurfilosofen, de
christelijke theosofie die Meister Eckhart, Jakob Boehme of
Saint-Martin hebben uiteengezet, dan wel de moderne interpretaties.
Daarom stelde ik voor onze vroegere ideeën op te
schorten om onze gedachtewereld te kunnen verruimen, en
theosofie letterlijk te zien als ‘kennis van goddelijke dingen’.
Als we het zo kunnen zien, zullen we beseffen dat de essentie
van zuivere religie en filosofie – en ook van wetenschap
beschouwd als zuivere ‘kennis’, wat het woord betekent –
theosophia is, met een kleine t, die bepaalde ‘wijsheid’ die de
grootste zieners van de mensheid zich hebben verworven
door directe aanschouwing van de ‘dingen zoals ze zijn’.
Vraag — Mag ik u hier in de rede vallen? Als we die laatste
gedachte volgen, betekent dit dan dat alle heilanden of
wereldleraren, zoals Boeddha en Jezus, en ik veronderstel
ook mensen zoals Plato en Pythagoras, een soort theosofie
onderwezen?
207