E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
één ervan in praktijk moet brengen, laat staan alle zes. Hoe
moet je beginnen? Moeten we proberen er één onder de knie
te krijgen om dan naar een volgende over te gaan? Ik ben
bang dat ik al bij de eerste zou stranden en nooit aan de
andere zou toekomen.
Commentaar — U kunt deze deugden niet los van elkaar
beschouwen en één ervan volledig in praktijk brengen zonder
alle andere daar tot op zekere hoogte in te betrekken. De
natuur gaat niet op die manier te werk – alles draagt bij tot al
het andere en tot het geheel. Nogmaals laten we niet zoveel
aandacht schenken aan hun vorm, want dan worden het, wat
hun geestelijke waarde betreft, dode dingen voor ons.
U zult zich herinneren dat als eerste vereiste werd
genoemd: ‘Leven om de mensheid tot zegen te zijn’. Dat was
‘de eerste stap’, niet de tweede, vierde of vijfde, maar de eerste,
terwijl het beoefenen van de deugden ‘de tweede stap’
werd genoemd. Dit is een heel belangrijk onderscheid. Bij
enig nadenken zullen we inzien dat als we zó proberen te
leven dat ons hele bestaan in het teken staat van dienstbaarheid,
we ons automatisch voorbereiden op het in praktijk
brengen van enkele, zo niet alle deugden. Als we op die
manier richting geven aan ons denken en ons leven, zullen
we zien dat deze deugden een natuurlijke kans kunnen bieden
om het onedele metaal van onze natuur om te zetten.
Laten we de eerste eens onderzoeken: barmhartigheid en
onsterfelijke liefde. Het woord barmhartigheid wordt vaak
misbruikt, want het betekende oorspronkelijk niet medelijden
in de negatieve, beperkende en zelfs onvriendelijke zin,
waarin wij het maar al te vaak gebruiken. Veeleer duidde het
woord op een spontaan opwellen van begrip en aandacht
voor de noden van een medemens. We komen ermee in
aanraking in alle verhoudingen in het leven, van de meest
eenvoudige tot de meest ingewikkelde, want contact met
164