E-boek 2010 PDF

HET VOOR EN TEGEN VAN BEROUW
goed of slecht zal zijn al naar je het zelf hebt gemaakt, kan je dan
alles wat je kan overkomen doorstaan en je rust bewaren ondanks
de vertwijfeling die we allen af en toe voelen, maar die door het
licht van de waarheid altijd wordt verdreven.
Laat ik proberen dit toe te lichten en daarbij uitgaan van
de menselijke natuur: zodra de menselijke ziel berouw voelt
over een of andere misstap, wordt dat gevoel ingeprent in het
bewustzijn en begint het vanaf dat moment het geweten te
versterken en op te bouwen. Berouw is dus een noodzakelijk
stadium, maar het is slechts een stadium. Die vroegere verkeerde
daad is misschien niet eens in dit leven begaan, want
het tijdselement is de minst belangrijke factor. Vooral de
kwaliteit van onze daad is onuitwisbaar in de ziel gegrift, en
zij waarschuwt ons nu via de stem van het geweten zodra we
de neiging hebben een denkrichting of handelwijze te volgen
waaraan we ontgroeid zouden moeten zijn.
Vraag — Moeten we geen berouw voelen opdat ons geweten
gaat werken?
Commentaar — Ik herhaal dat we geen enkele uitspraak of
gedragsregel te letterlijk moeten opvatten, waardoor de geest
van de gedachte ons zou ontgaan. Als we alles wat we lezen
alleen beoordelen naar de woorden die werden gebruikt, of
als we deze uit hun verband lichten, zijn we net zo dogmatisch
als de meest orthodoxe fanaticus. ‘De letter doodt, maar
de geest maakt levend.’ Natuurlijk moeten we iets voelen,
moeten we een reactie ondergaan, als we iets verkeerds hebben
gedaan, hoe zouden we anders kunnen leren? Is deze
reactie eenmaal geregistreerd, dan is het moment aangebroken
om de regel ‘betreur niets’ toe te passen, omdat van dit
ogenblik af berouw, het blijven stilstaan bij onze fouten, en
medelijden hebben met onszelf om de fouten die we hebben
begaan alleen maar nieuw leed veroorzaakt. Laten we de les
147