E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
Nadat alle dieren waren gevormd, besefte de Here God dat
Adam geen metgezel had; hij liet hem in een diepe slaap vallen,
nam een ‘rib’ van hem en vormde de vrouw. We hebben
nu dus Adam en Eva, naakt en zonder schaamte in de Hof
van Eden, die de waarschuwing ontvingen niet van de boom
van kennis te eten.
Nu het derde hoofdstuk: hier verschijnt een slang die hen
verleidt om van de verboden boom te eten, want zij ‘zullen
beslist niet sterven’, maar ‘zullen aan goden gelijk zijn, en
goed en kwaad kennen’. Eva luistert en beseft dat de boom
niet alleen goed is om van te eten en een lust voor het oog,
maar ook een boom ‘die je verstandig maakt’; ze besluit daarom
een van de vruchten te proeven en deelt die met Adam.
Dan lezen we verder van de verschrikkelijke vervloeking die
de Here God over Eva uitsprak omdat ze Adam had verleid,
en dat er voortaan altijd verdriet, zware arbeid en strijd zouden
zijn. Luister nu eens naar het laatste deel van hoofdstuk
drie over de boom des levens: ‘En de Here God zeide: Zie de
mens is geworden als een onzer door de kennis van goed en
kwaad; nu dan, laat hij zijn hand niet uitstrekken en ook van
de boom des levens nemen en eten, zodat hij in eeuwigheid
zou leven’ . . . Daarom werden Adam en Eva uit de Hof verdreven
en plaatste de Here God cherubijnen en een vlammend
zwaard bij de ingang om de boom des levens tegen de
mens te beschermen.
Dit is in het kort de Hebreeuwse weergave van het proces
van onze evolutionaire groei uit een toestand overeenkomende
met de onschuld en onverantwoordelijkheid van
de dieren naar een zich bewust worden van ons menszijn.
Oorspronkelijk tweeslachtig, dat wil zeggen dat hij zowel de
potentie van het mannelijke als het vrouwelijke bezat, viel
Adam in een ‘diepe slaap’ waarin de elohim een van zijn ribben
verwijderden – ik merk hier op dat het Hebreeuwse
woord ook ‘zijde’ betekent – waardoor de natuurlijke schei-
94