27.09.2013 Views

Jaargang 4

Jaargang 4

Jaargang 4

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Mentaal<br />

De werkgroep Zorg & Zingeving wil afdelingen<br />

de suggestie doen om regelmatig<br />

het thema Veiligheid te bespreken met behulp<br />

van het gevonden onderscheid. Dit<br />

kan de reflectie en communicatie dienen<br />

bij een casus waarin (on)veiligheid een<br />

hoofdrol speelt. Maar de werkgroep denkt<br />

ook dat het beschreven onderscheid kan<br />

worden gebruik bij een (half-) jaarlijkse<br />

check rond het thema Veiligheid. De beschreven<br />

driedeling kan immers eenvoudig<br />

gebruikt worden om ieder teamlid op<br />

een vijfpuntsschaal naar zijn oordeel over<br />

de veiligheid op dat moment te vragen. De<br />

uitkomsten van die individuele beoordelingen<br />

lenen zich uitstekend als onderwerp<br />

voor intervisie. De beoordelingen<br />

kunnen daarin worden uitgewisseld en<br />

bevraagd. Mogelijkheden voor verbetering<br />

kunnen daarin worden gezocht en afgesproken.<br />

Bij een regelmatige toepassing<br />

stelt deze werkwijze ons ook in staat om<br />

de ontwikkeling rond de ervaren veiligheid<br />

op de afdeling zowel op individueel<br />

als op teamniveau te volgen.<br />

Verpleegkundigen die zitting hebben in<br />

de werkgroep Zorg & Zingeving zullen dit<br />

voorstel in hun eigen team nader toelichten.<br />

Teams die geen vertegenwoordig(st)<br />

er in de werkgroep hebben,kunnen voor<br />

nadere toelichting een beroep doen op<br />

Guus van Loenen, hoofd dienst Geestelijke<br />

Verzorging.<br />

De werkgroep Zorg & Zingeving bestaat<br />

uit een groep verpleegkundigen en casemanagers<br />

van GGZ NML, die binnen hun<br />

werk en teamverband speciaal oog hebben<br />

voor existentiële, ethische en spirituele aspecten<br />

van psychiatrisch hulpverlenen. Tot<br />

hun professionaliteit rekenen zij ook zorg<br />

waarbij aspecten van zingeving nadrukkelijk<br />

aandacht krijgen. Er wordt gewerkt<br />

met jaarthema’s zoals bijvoorbeeld interculturele<br />

communicatie, levensverhalen en<br />

seksualiteit en intimiteit. Op dit moment<br />

staat het thema aandacht centraal. De<br />

werkgroep vergadert een keer per 6 weken.<br />

In 1998 nam de dienst geestelijke verzorging<br />

het initiatief tot deze groep.<br />

Het nut van kortstondig meedenken<br />

Kortgeleden kreeg ik per e-mail de uitnodiging deel te nemen<br />

aan een zogenoemde uitwisselingsronde, bedoeld om te<br />

inventariseren welke ideeën er zoal binnen GGZ-NML leven<br />

inzake medezeggenschap. Het instituut had er zelfs een<br />

bureau voor ingeschakeld. En: er was een prijs te winnen (?!).<br />

Waarom van alle non-verbale therapeuten juist ik deze<br />

uitnodiging heb ontvangen, is mij tot op heden een raadsel.<br />

Ik heb geen notie van medezeggenschapsraden of<br />

ondernemingsraden. Ik ken de ins en outs niet van het werken<br />

in een dienstverband. Per slot van rekening is dit het eerste<br />

vaste arbeidscontract in mijn leven. Mijn bemoeienis met het<br />

instituut reikt op dit moment niet verder dan de afdeling<br />

waarvoor en de discipline waarbinnen ik werkzaam ben.<br />

Daar heb ik mijn handen aan vol. Maar mijn nieuwsgierigheid<br />

won en ik besloot mee te doen.<br />

De bijeenkomst duurde strikt twee uren, waarin ieder zijn<br />

zegje deed. Naarmate de tijd verstreek, bekroop mij het gevoel<br />

dat we aan iets wezenlijks voorbij gingen. Maar binnen het<br />

tijdsbestek van deze twee uren kreeg ik mijn gedachten niet<br />

spits. In de trein op weg naar huis wist ik wat mijn inbreng<br />

Kollummerkasie<br />

had moeten zijn: een zorginstelling vervreemdt van zichzelf en<br />

zijn werknemers wanneer zij een terminologie bezigt die is<br />

ontleend aan het bedrijfsleven.<br />

Ter illustratie: zo nu en dan krijg ik mailtjes van ik weet niet<br />

precies wie. Mij wordt dan op het hart gedrukt de<br />

productiecijfers voor een bepaalde datum in te leveren. Hoezo<br />

productiecijfers? Ik kan het werken met patiënten toch niet<br />

vertalen in termen van productie? Waar slaat dat op? Ik lever<br />

geen product. Wat denken ze wel! Kijk, daar zit ‘m volgens mij<br />

nu net de clou: deze fabrieksmatige bedrijfsterm brengt een<br />

verzakelijking met zich mee, waarin ik mij niet thuis voel.<br />

Wellicht is het moment aangebroken om in alle geledingen van<br />

deze zorginstelling passende, op het lijf van ‘de zorg’<br />

toegesneden termen te gaan gebruiken, opdat de<br />

verzakelijking die in de beleidsvoering zichtbaar wordt de<br />

werkvloer niet verder bevuilt. Productiecijfer wordt zorgcijfer.<br />

Ondernemingsraad wordt zorgraad. Immers, we dragen niet<br />

alleen zorg voor de patiënt, maar toch zeker ook voor elkaar!<br />

Bart Drost, creatief therapeut<br />

column<br />

Mentaal | 21

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!