Teelt van Pootaardappelen.pdf - Kennisakker.nl

De mate waarin knollen beschadigd raken hangt af van de temperatuur van de knollen op het moment dat
ze gerooid en ingeschuurd worden. Naarmate de temperatuur van de aardappelen lager is, zijn ze
gevoeliger voor beschadiging. Vandaar dat algemeen geadviseerd wordt om geen aardappelen te rooien
die kouder zijn dan 8° C. Dit zal echter bij het oogsten van pootgoed vrijwel nooit voorkomen.
15.2 Rooiverlies
De uitrusting en afstelling van de rooimachine hoort zodanig te zijn dat er zo min mogelijk knollen of delen
daarvan op het perceel achterblijven. Openingen in de rooier waardoor knollen kunnen ontsnappen moeten
worden afgedicht.
In de eerste plaats blijft er met de verliesknollen een deel van de financiële opbrengst achter op het perceel.
Verder leiden verliesknollen tot aardappelopslag in volggewassen. Hierdoor krijgt ondermeer het
aardappelcysteaaltje de kans om zich sneller te vermeerderen. De opslagplanten kunnen ook als
infectiebron of overlevingsplaats dienen voor andere ziekten en plagen, zoals Phytophthora en virusziekten.
Wanneer de opslag de kans krijgt zich te vermeerderen en er in slaagt om de rotatie te overleven kan
bovendien rasvermenging voor een probleem zorgen.
15.3 Moederknollen
Afhankelijk van het ras, de potergrootte, de vroegheid van loofdoding en de weersomstandigheden worden
bij het rooien moederknollen meegeoogst. Vanuit het oogpunt van versmering van met name
bacterieziekten is het gewenst de moederknollen zoveel mogelijk te verwijderen. Dit moet het liefst zo
vroeg mogelijk in de oogstketen gebeuren: op de rooimachine. Bovendien moet bij het drogen en droog
houden van de partij bijzondere aandacht worden geschonken aan de ingeschuurde moederknollen.
15.4 Spuitsporen
Door ongunstige omstandigheden kunnen de ruggen naast spuitsporen soms alleen met veel grond worden
geoogst. Bovendien kunnen er in deze ruggen meer rotte knollen voorkomen dan in die van de rest van het
perceel. In dat geval moeten de spuitspoorruggen bij voorkeur apart geoogst en opgeslagen worden, zodat
risico's tijdens de bewaring worden beperkt.
15.5 Oogsten in twee werkgangen
Door veel neerslag kunnen de rooi-omstandigheden zó slecht zijn dat er teveel grond meegerooid dreigt te
worden. Rooien in twee werkgangen kan deze hoeveelheid grond beperken. Bij deze methode worden de
aardappelen eerst met een voorraadrooier in het zwad gerooid, waarna ze enkele uren kunnen drogen. Bij
het oprapen raakt men dan meer grond kwijt dan bij het rooien in één werkgang. Doordat minder grond
wordt ingeschuurd en door de velddroging kost het in de bewaarplaats minder moeite om de aardappelen
te drogen. De kans op ontwikkeling van o.a. zilverschurft en lakschurft wordt op deze manier beperkt.
Daarnaast heeft men minder droogkosten. Wanneer voorzichtig wordt opgeraapt en beschadiging van de
knollen tot een minimum beperkt blijft, is ook de kans op uitbreiding van bacterieziekten minimaal.
Op zandgrond heeft de methode als voordeel dat de aardappelen een betere kleur krijgen doordat ze beter
van het donkere zand worden ontdaan.
Tegenover de voordelen van de methode staan de nadelen van de kosten van de extra benodigde
apparatuur, de extra benodigde mankracht om met dezelfde capaciteit te kunnen werken, het weersrisico
tijdens de velddroging en iets meer beschadiging.
PPO 2003. Teelthandleiding pootaardappelen
43