Teelt van Pootaardappelen.pdf - Kennisakker.nl

poterbakjes in het voorjaar als koudere knollen in warmere lucht komen en condensvorming op de knollen
optreedt. Bij bewaartemperaturen van 3° C of lager en een relatieve luchtvochtigheid van 90% en lager
treedt tijdens de bewaring geen uitbreiding op. Voor deze schimmel zijn geen andere waardplanten bekend.
Voorkomen/bestrijden
Er zijn rasverschillen voor wat betreft de gevoeligheid voor zilverschurft; vroegrijpende rassen worden
veelal sterker aangetast dan later rijpende rassen.
Belangrijk ter voorkoming van zilverschurft is dat pootaardappelen na inschuren direct droog worden
geblazen en vervolgens droog worden gehouden. De droging verloopt uiteraard sneller naarmate de
aardappelen droger en met minder grond in de bewaarplaats worden gebracht. Uit het oogpunt van
zilverschurftpreventie is het oogsten in twee fasen dan ook gunstig. Dit geldt ook voor de opslag in kisten.
In kisten zijn de knollen immers eerder droog dan wanneer ze los worden gestort.
Pootaardappelen worden bij de oogst op grote schaal echter soms onnodig chemisch behandeld tegen
zilverschurft en tegelijkertijd tegen Fusarium en Phomadroogrot. Voor een doelmatige behandeling zijn
middelen nodig, die ook imazalil bevatten. Middelen met als actieve stof uitsluitend benzimidazolen, zoals
TBZ, geven vaak teleurstellende resultaten, omdat de schimmels Helminthosporium solani en Fusarium
sulphureum, vrij snel resistent worden tegen deze middelen. Middelen met uitsluitend imazalil zijn wel
werkzaam, maar er wordt met het oog op het tegengaan van resistentie-ontwikkeling de voorkeur gegeven
aan combinatiemiddelen. Voor de geadviseerde toegelaten middelen wordt verwezen naar de Handleiding.
Voor een doelmatige behandeling moet de apparatuur - tegenwoordig meestal schijfvernevelaars - zo zijn
afgesteld dat de hele knol met middel wordt bedekt.
In de praktijk is gebleken, dat als men erin slaagt om de partij binnen één week te drogen het als regel niet
nodig is om bij het in de bewaarplaats brengen een chemische behandeling toe te passen. Ook is een
chemische behandeling weinig effectief als de knollen sterk met grond zijn behangen. Men kan zich dan
beter richten op een snelle droging, desnoods met gebruikmaking van verwarmde lucht. Als het pootgoed
naar bepaalde, warme landen moet worden geëxporteerd kan dan desgewenst bij het sorteren nog
chemisch worden behandeld.
18.2 Bacterieziekten
18.2.1 Stengelnatrot en zwartbenigheid
De bacterieziekten die in Nederland aardappelplanten aantasten, worden veroorzaakt door bacteriën van
het geslacht Erwinia. Kenmerkend bij aantasting is een slijmerig, stinkend rot. Deze bacterieziekten worden
naar gelang de verschijnselen die zij in het veld laten zien zwartbenigheid of stengelnatrot genoemd. Beide
ziekten kunnen in de knollen natrot veroorzaken. Natrot treedt ook vaak secundair op, bijvoorbeeld na een
Phytophthora-aantasting van de knollen, na bevriezen, na wateroverlast en dergelijke. Secundair natrot kan
behalve door Erwinia-soorten ook worden veroorzaakt door andere soorten bacterin en door schimmels van
het geslacht Pythium.
Bacterieziekten, veroorzaakt door Erwinia spp. vormen één van de belangrijkste problemen bij de
pootaardappelteelt. Dit is een gevolg van de strenge eisen die er worden gesteld bij de keuring. In
basispootgoed, klassen S, SE en E bijvoorbeeld, geldt in het veld de nul-norm. Er mogen tijdens de keuring
geen planten met bacterieziektesymptomen worden aangetroffen. Deze strenge eis heeft tot gevolg dat in
sommige jaren een groot deel van de klasseverlagingen/afkeuringen wordt veroorzaakt door planten met
bacterieziekte-verschijnselen. Het gevolg van deze strenge normen is dat Nederland ten opzichte van
andere pootgoedtelende landen relatief weinig problemen kent met bacterieziekten tijdens de nateelt, zoals
de teelt van consumptie of zetmeelaardappelen.
Voorkomen/bestrijden
Zwartbenigheid en stengelnatrot gaan met het pootgoed over en kunnen alleen indirect worden bestreden.
Toen kwik nog was toegelaten konden met dit middel de bacteriën die op de knol zaten worden gedood.
Tegen iets dieper in de knol zittende bacteriën kon ook dit middel niets doen. De thans beschikbare
PPO 2003. Teelthandleiding pootaardappelen
58