Teelt van Pootaardappelen.pdf - Kennisakker.nl

gaan deze knolletjes weer kiemen en vormen alsnog vertraagd een stengel. Door onderzeeërvorming is in
het veld veelal sprake van een vertraagde en onregelmatige opkomst van het gewas. Te sterke
fysiologische veroudering wordt veroorzaakt door een te warme bewaring, al dan niet in combinatie met te
vaak afkiemen. Het verschijnsel wordt het meest waargenomen bij rassen met een korte kiemrust en een
korte incubatieperiode, zoals Astarte, Jaerla, Doré en Bea. Soms worden onderzeeërs ook bij een minder
gevoelig ras als Bintje waargenomen. Dat was bijvoorbeeld in 1983 het geval, toen als gevolg van
overvloedige regen veel aardappelen pas in juni konden worden gepoot.
Problemen met onderzeeërs kunnen meestal worden voorkomen door hiervoor gevoelige rassen koel (2-3°
C) te bewaren, niet te vaak af te kiemen, goed voor te kiemen en niet te vroeg en te diep in te koude grond
te poten. De fysiologische veroudering kan ook enigszins worden tegengegaan door het pootgoed in het
licht te plaatsen.
Soms komt het voor dat pootgoed dat te lang te koud (25° C) en/of met onvoldoende aanvoer van zuurstof in de bewaarplaats. Dit laatste gebeurt
meestal wanneer het opwarmen plaatsvindt met een in de bewaarplaats geplaatste luchtverhitter zonder
voldoende aanvoer van lucht van buiten. Zwarte harten kunnen ook optreden als de knollen bij zonnig en erg
warm weer na het rooien te lang in het zwad liggen of na inbrengen in de bewaarplaats onvoldoende worden
geventileerd. Ontvelde aardappelen zijn in dit opzicht extra kwetsbaar.
Bij het opwarmen mag de temperatuur van de opgewarmde ventilatielucht niet hoger zijn dan 20 à 22° C.
Indien met directe luchtverhitters in de bewaarplaats wordt gewerkt, moet worden gezorgd voor voldoende
luchtverversing. Voorkom een langdurige blootstelling aan hoge buitenluchttemperaturen bij het op voorraad
rooien en zorg voor regelmatige luchtverversing in de bewaarplaats van bij hoge temperaturen geoogste,
ontvelde aardappelen.
19.5 Koudeschade
Bij maandenlange bewaring bij temperaturen van +1 tot -1° C kunnen aardappelknollen door koude worden
beschadigd. Beschadigde plekken kunnen overgaan in rot. Wanneer geen rot optreedt moet toch rekening
worden gehouden met niet kiemen of een tragere kieming en een verminderd productievermogen van de
knollen. Rassen verschillen duidelijk in gevoeligheid voor koudeschade. Bovendien zijn er jaarsinvloeden.
Symptomen zijn donkerbruin gekleurde, vaak wat ingezonken plekken op de knol. Het knolvlees onder de
plek kleurt soms roodbruin, maar meestal donkerbruin tot zwart. Uit onderzoek, bij 12 rassen, bleek dat de
volgende rassen min of meer gevoelig waren voor koudeschade: Ostara, Jaerla, Draga, Bea en Alpha.
Désirée, Eersteling, Hertha en Sirtema lieten in twee van de drie jaar symptomen van schade zien en Bintje,
Cardinal en Spunta vertoonden geen koudeschadesymptomen.
Koudeschade kan worden voorkomen door aardappelen niet langdurig aan temperaturen lager dan +1° C
blootstellen. De afwijking komt het meest voor waar de koude koellucht de bewaarplaats binnenkomt, vooral
vlak bij de uitlaat van mechanische koelers. Een juiste afstelling en plaatsing van de temperatuurvoelers is
gewenst.
PPO 2003. Teelthandleiding pootaardappelen
67