Het bestaansminimum en de maatschappelijke dienstverlening door ...

1.5.2.2. De bewijslast
Te herhalen valt dat de bewijslast in beginsel bij de aanvrager berust omdat hij moet aantonen aan de
voorwaarden tot het verkrijgen van maatschappelijke dienstverlening te voldoen. Wie door zijn houding de
bereidheid tot tewerkstelling niet bewijst, ziet de beslissing van het OCMW tot weigering van het
bestaansminimum bevestigd door de rechtbanken. Ook het OCMW kan uiteraard aantonen dat de aanvrager
niet werkbereid is. 205
Wie beweert dat hij alle interim-kantoren van de streek heeft bezocht en zegt ingeschreven te zijn bij de
VDAB, noch hiervan geen enkel stuk overlegt, bewijst zijn beweringen niet. 206 Een niet-gedateerde
inschrijving bij een interim-kantoor is geen afdoende bewijs tot werkbereidheid; evenmin is één aanbieding bij
een interim-kantoor in acht maanden tijd een bewijs van werkbereidheid; de bewering in Duitsland te hebben
gewerkt zonder dit te bewijzen, verandert hieraan niets.
De door een aanvrager ingeroepen medische redenen, de sociale opvang van het kind noch religieuze redenen
kunnen een vrijwillig ontslag van de aanvrager verantwoorden, indien blijkt dat de werkgever reeds talrijke
faciliteiten had verleend om tegemoet te komen aan zijn verzuchtingen. Een aanvrager kan van de werkgever
niet verlangen dat die zich aanpast aan zijn waarden en normen; de rechtbank oordeelt dat de betroffene aldus
geen of te weinig inspanningen gedaan heeft om zijn tewerkstelling te behouden. 207
Als uit het feitenrelaas blijkt dat bij de aanvrager sprake is van een blijvende houding om zich te onttrekken aan
ieder vorm van medische controle, ondanks verschillende ingebrekestellingen in verband met het totale gebrek
aan medewerking, dan toont de aanvrager volgens de arbeidsrechtbank slechts zijn blijvende onwil en kon het
OCMW terecht het bestaansminimum stopzetten. 208
Indien de aanvrager niet opdaagt op het hem aangeboden werk en vervolgens beweert dat dit werk te zwaar was
dan moet hij dit bewijzen, bijvoorbeeld via medische attesten. Bij gebrek hieraan is de beslissing van het
OCMW tot stopzetting van het bestaansminimum gerechtvaardigd. 209
Indien het OCMW iemands arbeidsovereenkomst verbreekt en het bestaansminimum stopzet, moet het
bewijzen wat het beweert; het bestuur dat niet aantoont dat de aanvrager eenzijdig het werk verlaten heeft, niet
de juiste werkattitude aan de dag legde en geen blijk gaf tot tewerkstelling, wordtin voorkomend geval door de
arbeidsrechtbank in het ongelijk gesteld. 210
205
206
207
208
209
210
Arbrb. Turnhout, 2e K., 13 december 2002, X / OCMW Herentals, AR V.25.808.
Arbrb. Ieper, 1e K., 19 april 2002, X / OCMW Ieper, AR 24627.
Arbrb. Antwerpen, 6e K., 31 januari 2002, X / OCMW Antwerpen, AR 337.075.
Arbrb. Dendermonde, 3e K., 4 februari 2002, X / OCMW Wetteren, AR 46.478.
Arbrb. Kortrijk (afd. Roeselare), 7e K., 20 februari 2002, X / OCMW Roeselare, AR 38934.
Arbrb. Oudenaarde, 3e K., 21 mei 2002, X / OCMW Ronse, AR 23.687/III.
28