geschiedenis

der Systematifche Godgeleerdheid. 85
Ut *m»t. (*) Wij zullen hier eene korte VIII.
fchets van hetzelve opgeeven. In 'CEEUW.
eerfte boek handelt hij over God, zijn
weezen, en eigenfchappen, ook over de
drie perzoonen: wijders over de fchepping.
In het tweede boek fchrijft hij over de
voorzienigheid, over de voorverordening, en
over den val van het eerfte ouderpaar.
In het derde boek wordt de leer van de
menschwêrding, van den per zoon, en de
natuur en, van het keven, van den dood en
van de helvaart van KRISTUS voorgedraagen.
In het vierde boek wordt de leer
aangaande den Zaligmaaker voortgezet;
Hij redent over zijne verrijzenis en verhemeling
, vervolgens over het geloof,
over den doop, over de overhlyffels en heelden
der heiligen, (f) over de Godlijke
Wet en de zonde; over den Sablath, over
de befnijdenis, over den Antikrist, en
over de opftanding ten jongften dage. —
(*) M. LE QUIEN de Uitgeevei van DAMASKUS werken,
verbeeldt zich, dat de Scholastieken van
laater tijden dit Systema in vier boeken verdeeld
hebben, naar het vierdeelig Spreukenboek van
LOMBARDUS , en dat dus deeze fplisllng niet eigenlijk-en
oorfpronglijk van JOH. DAMASKUS zeiven
zoude zijn.
(f)
JOHANNES was een ijverig Beeldenverëerer:
Zie JABLONSKI Infiit. Hifi. CA. I. p. 216. en VENE-
MA; H. E. T. V. p 16H. Degroote begaafdheden
van deezen uitmuntenden man werden deerlijk bezoedeld
met de groffte vlekken eener bijgeloovige dweeperij,
de heerfchende hoofdziekte onder zijne tijdgenooten.
Zie MOSH. K. G. III. bl. 141.
F 3