Samenvattingen weefsels

worden geen zilverkorrels gezien boven secreetkorrels van slijmbekercellen, omdat
de kleuring die wordt gebruikt zich concentreert bij het DNA. De secreetkorrels van
slijmbekercellen bevat geen DNA, het DNA zit in de kern die ernaast ligt. Er zitten
ook gelabelde cellen in de lamina propria van de mucosa. Dit zijn voornamelijk
fibroblasten. De bindweefselcellen van de dunne darm worden ook vernieuwd,
omdat ook deze cellen aan de toppen van de villi afslijten. De tunica muscularis
bevat vrijwel geen gelabelde cellen. De proliferatieve capaciteit van gladde
spiercellen is dan ook vrij laag.
Bij het volgende deel van het practicum werd bekeken wat er gebeurt met de
mucosa van de dunne darm als het is geïnjecteerd met methrotrexaat.
Methotrexaat is een middel dat de celdeling in het lichaam remt. Er treedt
degeneratie op van het darmepitheel. De stadia met de bijbehorende coupes en
beschrijving zijn als volgt:
Stadium
atrofie/regeneratie
Coupebeschrij
ving
1 C M5
2 E M2
3 A M3
4 F M6
5 B M4
6 D M1
Coupenumm
er
Normaal is een villus 2 of 3 keer zo groot als een crypte. De atrofie en regeneratie
van de mucosa van de dunne darm kan verdeeld worden in drie fasen: de
epitheelschadefase, de ontstekingsfase en de herstelfase. Na behandeling met
methotrexaat is er minder epitheel om de villi te bekleden. In de
epitheelschadefase worden de villi minder lang en platter. De villus/crypte-ratio
wordt steeds kleiner. In de ontstekingsfase ontstaan retentiecysten; afgesloten
holtes met troep die ontstaan in de crypten na schade. Bij de herstelreactie komen
er meer slijmbekercellen in het darmepitheel.
Epithelia: werkgroep en zelfstudie 1
Zelfstudie
11. Tight junctions kunnen verschillen door de samenstelling van de integrines en
in de doorlaatbaarheid.
13. Gap junctions komen voor in het epitheel, zenuwweefsel, hartspierweefsel (in
het gladde spierweefsel, niet in het skeletspierweefsel)
Opdracht 1: Trilhaar-epitheel
De algemene functie van gecilieerd epitheel in de luchtwegen is het door
bewegingen afvoeren van het slijm van de slijmbekercellen met stof, virussen en
bacteriën. Het epitheel in de bovenste luchtwegen is een voorbeeld van
pseudomeerlagig epitheel. De kleinere cellen aan de onderkant van het epitheel
zijn de stamcellen en de differentiërende dochtercellen van deze stamcellen. De
cilia zijn opgebouwd uit microtubili en dyneine. Ze hebben een haarachtige
structuur met in de kern een bundel van microtubili. De zweepbeweging van de
trilharen wordt veroorzaakt door de kern van de cilium, de aconeme. Deze is
opgebouwd uit negen dubbele microtubili. Een microtubulus is opgebouwd uit
heterodimeren van α- en β-tubiline, deze vormen samen een holle buis. Negen
paren van microtubili bevinden zich in de buitenste ring en twee enkele in het
centrum. Tussen deze microtubili liggen dyneine-moleculen die bruggen vormen.
Aan het distale einde van het cilium bevindt zich het basale lichaam. Deze bestaat
uit negen trio’s van microtubili en verbindt het cilium met het onderliggende