Samenvattingen weefsels

antigeenpresenterende cel gaat als reactie op de patroonherkenning en cytokinen
naar het immuunsysteem en presenteerd het antigeen op het MHC II-eiwit. Op
basis van de patroonherkenning en de cytokinen zal een naïeve T-helpercel
differentiëren tot een Th1- of Th2-cel. Een deel van de cytokinen, zoals IL-4,
werken samen om ervoor te zorgen dat er een Th2-cel ontstaat die de B-cel kan
activeren. Cytokinen zoals interferon en IL-12 werken dit juist tegen en zorgen voor
de differentiatie tot een Th1-cel die een cytotoxische T-cel kan activeren. Bij iedere
immuunrespons ontstaat er een mengvorm van beide cytokine-families.
Chemokinen zijn specifiek cytokinen die zorgen voor de productie van een lokale
factor die ervoor zorgt dat cellen van het immuunstelsel het weefsel bij een
ontsteking intreedt.
Basale immunologie: hoorcollege 18, B- en T-celactivatie
De selectie van T-cellen in de thymus is niet perfect. Om ervoor te zorgen dat foute
T-cellen alsnog aangezet worden tot apoptose is er voor communicatie met een
APC een extra signaal nodig (B7, dat wordt geregistreerd door de T-cel met behulp
van CD28). B-cellen hebben naast stimulatie door de binding van een antigeen op
hun B-celreceptor ook een 2 e signaal nodig van de T-helpercel om geactiveerd te
kunnen worden. Zonder dit 2 e signaal gaat de B-cel in apoptose.
Basale immunologie: hoorcollege 19, Effectorsystemen
Een cytotoxische T-cel zal na activatie bij geïnfecteerde cellen celdood induceren
door eiwitstructuren te synthetiseren die gaten maken in het membraan van de
cel. Geactiveerde B-cellen (plasmacellen) produceren antistoffen die meerdere
werkingen hebben in het gehele lichaam. Een belangrijke daarvan is dat het voor
fagocyterende cellen makkelijker is een antigeen op te nemen wanneer deze is
omringt door antistoffen.