Samenvattingen weefsels

Wanneer onrijpe T-cellen van het beenmerg naar de thymus gaan hebben ze nog
geen T-celreceptor, heeft de gene rearrangement nog niet plaatsgevonden en zijn
ze nog helemaal blanco. Ieder individu heeft een eigen aantal soorten eiwitten die
aangeboden kunnen worden door een MHC. De cytotoxische T-cel moet leren om
hiervan niet op de lichaamseigen eiwitten te reageren, maar wel op de
lichaamsvreemde. Dit doet de T-cel in de thymus. De delen van de T-celreceptor
die binden aan de constante delen van de MHC moeten moet niet te sterk en niet
te zwak binden. Daarnaast mag de T-celreceptor dus ook nooit binden met een
lichaamseigen peptide. Alle T-cellen gaan dood behalve degene die een MHC op de
juiste manier binden.
Het grootste gedeelte van de T-cellen voldoet niet aan de eisen en wordt aangezet
tot apoptose. De T-cel die binnenkomt in de thymus gaat een T-celreceptor maken
en zet deze op zijn oppervlak. De T-helpercel moet bij een immuunreactie niet alle
de B-cel maar ook de T-cel kunnen helpen. Er zijn twee klassen MHC, MHC I en
MHC II. De cytotoxische T-cel moet alle cellen van het lichaam kunnen controleren.
De T-helpercelreceptor herkent ook peptiden op MHC, maar moet alleen contact
maken met een APC. De APC gaat in de lymfeknoop zitten en wacht tot er een
juiste T-cel voorbij komt. De cytotoxische T-cel herkent MHC II, de soort MHC die op
alle lichaamscellen zit. MHC II zit alleen op antigeen presenterende cellen, maar
kan herkent worden door de T-helpercel.
De T-cel heeft naast zijn receptor nog een andere receptor die niks met antigenen
te maken heeft. Deze herkent een specifiek deel van het MHC-molecuul. Zo weet
de T-cel of het MHC I of II is. De CD4 kijkt of het MHC II is, CD8 kijkt of het MHC I is.
De T-cel kan in twee verschillende vormen differentiëren, voor een T-helpercel met
CD4 en voor een cytotoxische T-cel met CD8. Ze beginnen met beide receptoren
maar verliezen er in de ontwikkeling één.
Er wordt in de thymus dus eerst gekeken of de T-cel met MHC I of twee kan binden,
zo niet dan gaat de cel dood. Afhankelijk van welke MHC wordt gebonden valt CD4
of CD8 eraf. T-cellen met CD8 die met MHC I reageren of CD4 die met MHC II
reageren gaan ook in apoptose. In de thymus zitten cellen die het hele genoom tot
expressie laten komen, zodat er gekeken kan worden of de T-cellen hier goed op
reageren.
In de cortex komen de T-cellen binden, daar gaan ze de receptoren binden. Binden
ze goed aan MHC dan mogen ze verder naar het merg (medulla). Hier worden alle
peptiden van het lichaam gepresenteerd zodat ze geen lichaamseigen eiwitten
zullen herkennen. De cellen die overblijven met de juiste receptor mogen delen en
zich in het lichaam verspreiden.
Basale immunologie: hoorcollege 17, Ag-presenterende cellen en
cytokinen
Cytokinen roepen een immuunreactie op. Zo zorgt interleukine 1 (IL-1) voor slaap,
koorts, het stoppen van de activiteit van het darmstelsel en het zorgt ervoor dat
energie uit de spieren wordt gehaald. Alle lichaamscellen kunnen IL-1 produceren
als reactie op antigenen (dit kunnen bacteriën zijn, maar ook al het andere dat
lichaamsvreemd is). Tumor necrosis factor (TNF) is een andere cytokine, die dus
een net ander effect heeft. Cytokinen, zoals TNF, hebben voordelen en nadelen.
Voordelen zijn dat ze helpen bij de afweer tegen virussen en bij TNF specifiek
tegen tumoren. Een nadeel is dat wanneer er teveel van is de afweerreactie kan
doorslaan, waardoor je in shock kan raken of dood kan gaan. Het weefsel zelf
maakt cytokinen, maar de immuuncellen in het weefsel maken ook cytokinen. Een