Vl lil - Vijfeeuwenmigratie.nl

voor dat iemand ingezeept onder de douchestond en het water plotseling ophield te stromen.'s Avonds om acht uur ging het licht uit enontstaken de Surinaamse kamerbewoners hun0lielampjes. 39 Ook kregen de kamerbewonersregelmatig van hun hospita te horen dat zij nietteveel bezoek mochten ontvangen, omdat devloerbedekking op de trap te snel sleet. Toen deSurinaamse vriendin van Leo Marapin naarNederland kwam en hem regelmatig op zijnkamer in de Stephensonstraat bezocht, moesthij om die reden meer huur betalen. 40Suriname op de Pasar MalamIn '963 stond HarryGan pat voor het eerstmet verse tropischeprod ucten op de PasarMal am in de Houtrusthallen.Hij importeerdezijn waren niet alleen uitSuriname, maar ook uitIndonesië vanwege deaanwezigheid van de veleIndische Nederlandersin Den Haag. Op de fotouit '975 staat Ganpatrechts. [H C J125boel verpest. We wisten dat er twee kamerswaren met gebruik van keuken. Ze verzon allerleismoesjes, maar we hebben een taxi gepakten zijn ernaartoe gegaan. We belden aanen zij ontving ons op de trap met de mededelingdat het niet doorging. We bleven net zolang zeuren tot ze ons uitnodigde voor dethee. Ik zei: 'Stel u nou voor dat u een moederbent en uw zoon of dochter zoekt in het buitenlandeen kamer en krijgt die niet, wat zouu dan voelen?' Dat gaf de doorslag. Ik hebdaar zes leuke jaren gehad. Naarmate we meermet elkaar omgingen, werd de verhoudingsteeds beter. Ik heb er tot mijn huwelijk gewoond.38Ook na een hartelijke ontvangst door een Nederlandsehospita was het nogal eens wennenaan de Hollandse gebruiken, vooral aan deSpreekwoordelijke zuinigheid. George Giasikwam begin jaren zestig via zijn oom HarryGanpat in pension Roos in de Van Galenstraatterecht. Warm water kregen de pensiongasten,onder wie veel Surinamers, alleen 's avonds.Vijftien cent in de automaat en dan was hetsnel douchen geblazen; het kwam regelmatigGanpat besloot in 1965 het maatschappelijkwerk voor gezien te houden. Het kostte te veelvan zijn tijd en niemand stoorde zich aan zijnweekenden of vrije dagen. Belangrijker nogwas dat hij het werk met steeds minder plezierdeed. Het moment was aangebroken voor ietsnieuws. Als geen ander zag hij de Surinaamsegemeenschap groeien en begreep hij dat er eenafzetmarkt was voor Surinaamse producten.De overstap naar de handel maakte hij niet vanhet ene op het andere moment, die werd langzaamvoorbereid. Het begon allemaal op deHaagse Pasar Malam, de inmiddels welbekendeIndische jaarmarkt. Organisator Ellen Derksen,die hem kende van de tennisclub, nodigdeGanpat op een dag uit een kijkje te komen nemenen dat deed hij het laatste jaar dat de PasarMalam in de Haagse Dierentuin werd gehouden.Bij de eerste Pasar in de Houtrusthallen, in1963, was hij van de partij met een Surinamestand.Compagnon in deze onderneming waszijn vriend Evert Azimullah, de huidige ambassadeurvan Suriname in Den Haag. Samenrichtten zij het Organisatiecomité SurinaamseManifestatie op, met Azimullah als voorzitteren Ganpat als secretaris. Zij waren tevens deenige leden, later ook verenigd in de West-IndianTrading Company Ganazi. Kwajongenswaren we, zegt Ganpat achteraf en Azimullahbevestigt dat.Ganpat was een man met een geweldige overredingskracht.Beminnelijk ook. Je weigerdehem niet graag iets, maar hij deed altijd hetdubbele terug. Op elk vlak. Hij was heel soci-