Vl lil - Vijfeeuwenmigratie.nl

--------- ---- ---~ Sans Souci was het derdecafé op de Regentesselaanwaar Fans Cederging werken (1972).Doordeweeks kwamenervooral Nederlander~terwijl er vanaf vrijdageen Surinaamse sfeer inde zaak heerste.[Part. coll. F. Ceder)• Fans Ceder (tweede vanrechts) kwam in 1965naar Den Haag.Hij woonde in het pandValkenboslaan 45. datdoor de Surinaamsebewoners liefkozendbuilding forty-five werdgenoemd. Vlak vóór zijnvertrek uit Surinameging hij op de foto metzijn beste vrienden.[part.coll. F. Ceder)119zalen en mochten zelf het entreegeld houden,terwijl Ceder zijn omzet zag stijgen.In café Real kwamen naast Nederlanders en(creoolse) Surinamers ook veel Indische mensen.Dat had te maken met de achtergrond vande eigenaar. Anton Glans was in 1936 op Celebesin het voormalig Nederlands-Indië geboren,waar zijn Surinaamse vader als officier indienst van het KNIL werkte. 19 In 1947 kwam hijnaar Nederland en tot 1950 woonde Glans in deNassau Dillenburgstraat bij de bekende poppenspelerGuido van Deth, die met een tantevan hem was getrouwd. Om de militaire dienstte ontlopen vertrok hij na de HTS naar Duitsland,waar hij een Nederlander ontmoette diehem een lucratieve baan aanbood. Anton Glansmoest huis-aan-huis abonnementen op Duitsetijdschriften verkopen en toen dat goed liep,werd hij Werbeleiter en vormde hij zelf groepjescolporteurs. Naast Duitsers trok hij beginjaren zestig jongens uit zijn vroegere kennissenkringuit Den Haag aan, dus veel Surinamersen Indische jongens. 20 De verdienstenwaren bijzonder aanlokkelijk en het verkooppraatjedat ze moesten houden, was snel genoegingestudeerd. Ze deden zich voor als studentendie hun studie in Duitsland of Nederlandmet colporteren moesten bekostigen enom die donkere huid te verklaren zeiden de Surinamersgewoon dat ze uit Brazilië kwamen.Want welke Duitser had nou ooit van Surinamegehoord?De weg naar bezinningDe Surinamers die in de jaren vijftig naar DenHaag kwamen waren bij wijze van spreken opde vingers van één hand te tellen. Johan Chandoevertelde hoe hij in de eerste tijd dat hij inDen Haag was op zaterdag de stad inging opzoek naar 'gekleurde' mensen. Weken gingener voorbij zonder iemand tegen te komen, maarzodra hij een Surinamer zag lopen, riep hij :'Hé, Srananman!' en werden er adressen uitgewisseld.2 1 Mondjesmaat kwamen er meermensen bij, ook uit andere steden, en al snelbleken de huiskamers niet meer toereikend omde Surinamers te herbergen die een plaatje wildendraaien en een pilsje drinken. In 1959 werd