December 2012 - Twentevisie

| INTERVIEW | JUBILEUM“Iedereen begrijpt dat ze het uithangbordje van het bedrijf zijn”Met ‘we’ bedoelt Bob uiteraard ook zijn vader Piet, die in 2008 hetbedrijf aan hem overdroeg en nog steeds ‘op afstand’ zijn zoon adviesgeeft. “Ik noem hem altijd onze commissaris, maar formeel is hijvooral een vraagbaak en een klankbord. En dat is in deze moeilijke tijdbijzonder welkom.”Geen feestje. Het 40-jarig bestaan (op 2 november 1972 werd de BVopgericht) is voor Bruijsten geen aanleiding om een uitbundig feestte vieren. “Ik ben wel van plan om volgend jaar weer een open dag tehouden voor onze relaties, net als vier jaar geleden bij de opening vanonze nieuwe locatie.” Misschien wordt dit gecombineerd met het 105-jarigbestaan van Kuiphuis, want er zijn brieven en rekeningen gevondenuit 1908, toen de heer H.H. Kuiphuis een kruidenierszaak annexsigarenwinkel runde en daarnaast het vak van smid uitoefende. “Later isdat uitgegroeid tot carrosseriebouw en zijn de kranen er bij gekomen. In1972 is de verhuur van kranen afgesplitst.” Die kraanverhuur ontstondin 1968 toen Kuiphuis een oude legertruck kocht en daar een kraan opbouwde. Hij was toen met één kraan al marktleider in Twente.Vliegtuigcrash. Van 1908 tot 1984 werd Kuiphuis ook door eenKuiphuis geleid. Het bedrijf ging in 1982 bijna ten onder toen vaderen zoon Kuiphuis (en zeven andere inzittenden) bij een vliegtuigcrashomkwamen. Het gezelschap was onderweg naar een fabriek om eennieuwe kraan te bezichtigen. De weduwe Kuiphuis deed haar best omhet bedrijf in de lucht te houden maar verkocht het twee jaar lateraan Piet Bruijsten. Deze bouwde het bedrijf uit en droeg het vier jaargeleden aan zijn zoon over.Aan Bob de taak om het bedrijf, in deze tijden, in ieder geval overeind tehouden. Met vijftig kranen, zestig medewerkers en nevenvestigingen inDeventer, Twello, Neede, Dedemsvaart en Bad Bentheim is het Oldenzaalsebedrijf op afstand de grootste in deze regio en een van de groterekraanverhuurders van het land. “We draaien nog steeds en hebben ookgeen enkele intentie om de handdoek in de ring te gooien. Ontslagen zittener ook niet in.” Volgens Bruijsten is dat hét voordeel van een familiebedrijf.“Voor ons is continuïteit veel belangrijker dan winst maken. En als datlaatste er even niet in zit is dat jammer, maar niet onoverkomelijk.”De mens telt. Net als bij alle andere toeleveranciers voor de bouw isde concurrentie in de kraanverhuur hevig. Bij Kuiphuis proberen ze deconcurrentie niet op prijs af te troeven, maar op kwaliteit. “Natuurlijkmoeten we meer inspanningen verrichten om een klus binnen tehalen, maar zeker bij bestaande klanten lukt dat nog steeds. Voor eendeel is dat een soort automatisme omdat ze vaak al decennia lang vanonze diensten gebruik maken; we scoren echter vooral omdat we geenenkele concessie doen aan de kwaliteit. En dan heb ik het niet alleenover het materiaal en de uitvoering van het werk, maar vooral over deinstelling van onze mensen.” Er is amper verloop en iedereen begrijptdat ze het uithangbordje van het bedrijf zijn. Dus geen spijkerbroekmet vlekken en gaten en een rafelig jack, maar netjes in de kleren eneen correcte houding ten opzichte van de opdrachtgever. “Het kan enmag bij ons niet voorkomen dat een machinist zich niet eerst komtmelden en - zoals het hoort - een handje komt geven.”Die kwaliteitsbewaking op het werk en de begeleiding van demachinisten wordt uitgevoerd door een medewerker die eigenlijk almet de VUT is maar nog niet voor honderd procent wil stoppen. Hijgaat op de bouwplaatsen op bezoek, overlegt met de machinisten en deopdrachtgevers over de beste plaats waar de kraan kan worden geplaatsten is daar ter plaatse de vertegenwoordiger van het bedrijf en tegelijkertijdde vertrouwensman van de machinist die aan het werk is. Bruijsten heeftzelf te weinig tijd om alle bouwplaatsen af te gaan. Hij houdt zich, samenmet zijn twee vertegenwoordigers, vooral bezig met het binnenhalen vannieuwe opdrachten. In zijn kantoor aan de Kampenstraat in Oldenzaal zithij - met de deur open - direct naast de planning. “Een gesprek moet welheel belangrijk zijn als de deur dicht gaat.”Eigen baas. De vijftig kranen staan, als ze niet in bedrijf zijn,opgesteld op één van de vijf vestigingen in Nederland. De GmbH inBad Bentheim is vooral bedoeld voor Nederlandse bedrijven die inDuitsland aan het werk zijn. Duitse klanten heeft Kuiphuis amper.Elk van de machinisten heeft een ‘eigen’ mobiele kraan, maar zekunnen allemaal ook andere kranen bedienen. Ze zijn dus specialisten,zeker als het om de echt grote kranen gaat. Maar ze hebben ookeen generalistisch trekje. “Het bijzondere van hun vak is dat ze infeite eigen baas zijn, ze op het werk zelf de beslissingen nemen enverantwoordelijk zijn voor het karwei dat ze uitvoeren.” Dat kan somsom een paar uur gaan, maar ook om vele dagen werk, als een mobielekraan handiger of goedkoper is dan een vaste installatie.Een aantal van de kraanmachinisten is ook monteur. Of liever gezegdde monteurs zijn ook kraanmachinist. En op dat onderhoud wordt nietbespaard. “We zullen op dit moment niet snel investeren in nieuwe kranen,maar investeren wel volledig op onderhoud en het vervangen van versletendelen. Als een kraan tijdens het werk uitvalt, leidt de opdrachtgevermateriële schade en wij krijgen te maken met imagoschade.”Honderd meter. Natuurlijk heeft ook Kuiphuis Kraanverhuur zijn‘pareltje’, waarmee ze graag pronken. Dat is een kraan met een bereikvan liefst honderd meter. “We hebben daarmee de reclameborden inDe Grolsch Veste gemonteerd. Gelukkig waren we niet betrokken bijhet instorten van een deel van het dak. Een van onze kranen was wel terplekke, maar stond nog niet op zijn plaats.”Maar ook het kleine werk, klusjes voor particulieren, is niet te min voor hetbedrijf. “Als iemand in zijn achtertuin een boot heeft gebouwd, hijsen wedie graag over het huis heen naar een trailer. Ook takelen we vaak tijdensde bouw op zolder geplaatste verwarmingsketels naar beneden.” Maar ookbij die klussen voor particulieren gaat het om kwaliteit. Dat levert immersnieuwe klanten op! ■Twentevisie 10/201265