DR. SM Goorhuis-Brouwer Geprotocolleerde diagnostiek bij ... - Fenac

NIEUWE KLASSENAPPARATUUR-EEN PROCES- flexibilisering van klassenapparatuuren meubilair.3. Klassenapparatuur en meubilairSamen met Andries Clemens, die alsaudioloog aan school verbonden is,bracht het team hedendaagse denkbeeldenen ontwikkelingen op hetgebied van apparatuur in kaart.Voor een goede communicatie blijfthet gebruik van klassenapparatuurbij slechthorende leerlingen en bijleerlingen met spraak-/taalmoeilijkheden,die in menig opzicht ook alsauditief slechter functionerend kunnenworden beschouwd, van wezenlijkbelang. Ook ten aanzien van dezelaatste groep kinderen mag, metbetrekking tot het nut van het verbeterenvan de signaal/ruisverhouding,geen twijfel bestaan (J.J.M. Smilde,"Spraakverstaan in ruis").Ook scholen voor slechthorende kinderenen kinderen met spraak-/taalmoeilijkhedenzullen in de nabijejaren hun bestaansrecht steeds weermoeten kunnen aantonen. Alleenwanneer het lukt de school, door voldoendeonderscheid, van onmisbarewaarde te laten zijn voor de aan haartoevertrouwde leerlingen is een toekomstigvoortbestaan verdedigbaar.Tegenwoordig bestaat de gedachtedat het, bij de keuze van klassenapparatuur,goed is uit te gaan van deeigen hoortoestellen van het slechthorendekind. In onze situatie deden deleerlingen de toestellen uit en zettenzij een hoofdtelefoon op. De technischekwaliteit van de hedendaagsetoestellen is echter dermate goed dathet eigenlijk jammer is als ze nietworden benut. Bovendien biedt heteigen toestel de optimale aanpassingaan de specifieke behoefte van elkindividueel kind. Het regelmatig verwisselenvan de eigen toestellen metde hoofdtelefoon staat de acceptatieen de gewoontevorming ze onder alleomstandigheden te dragen in de weg.Klassenapparatuur dient daarom nietin plaats van hoortoestellen te wordengebruikt maar "er overheen".Anders zouden kinderen in het basisonderwijswel eens beter met hun toestellengeïntegreerd kunnen zijn dankinderen op een SH-school (Dr. A.Clemens, "Klassenapparatuur voorSH- en ESM-scholen").Een ringleiding-systeem is op eenschool met meerdere verdiepingenmoeilijk toepasbaar. De in een lokaalopgewekte inductie zal zich namelijkniet alleen tot die ruimte beperkenmaar ook in de aangrenzende vertrekkenvan invloed zijn. Ook degeringe mogelijkheden van terugspraakvormen in veel gevallen eenernstige beperking van dit systeem.Bij de kleuters werkt men met eenringleiding in twee slechthorendengroepen,die ver genoeg van elkaarverwijderd zijn. Deze wordt in het bijzonderingezet tijdens klassikaleinstructiemomenten. Een anderemogelijkheid biedt permanentegeluidsversterking van enkele dB's"over de groep heen". Deze vindt bijons geen toepassing; de signaal /ruisverhoudingverbetert nauwelijks,omdat signaal én ruis bij een openmicrofoon-opstelling in gelijke mateworden versterkt.FM- en IR(infrarood)-systemen zijndraadloos en gunnen de gebruikerseen grote mobiliteit binnen hungebruikssituatie. Toch kennen ze ookbezwaren zoals een beperkte beschikbaarheidvan frequenties en storingenvan buitenaf door legale en illegalezenders. Van binnenuit kunnenondermeer problemen ontstaan dooronvoldoende afgeschermde computersen door TL-verlichting (IR).Bovendien moet vaak aandacht wordenbesteed aan het onderhoud vanhet systeem en de ladingstoestandvan accu's. Ook deze systemen kennengeen directe onderlinge terugspraak,hetgeen een flinke belemmeringvormt.Draadgebonden systemen - ook wel"lijnsystemen" genoemd - laten terugspraakdoor tafelmicrofoons toe, zijnweinig storingsgevoelig en vaak relatiefgoedkoop realiseerbaar. Helaaszijn deze systemen meestal erg statisch;iedereen zit op een vaste plaatsen luistert naar hetzelfde signaal.Siemens ontwikkelde Simibavo,waarbij oplaadbare, draagbare kastjesmet versterker, microfoon en telefoonop een willekeurige lijn (of "spin")kunnen worden ingeplugd. Het systeemis wat minder aan een vasteplaats gebonden maar kent weermeer technische- en onderhoudsproblemendan een vaste tafel-opstelling.Een vernieuwd Simibavo-systeemwaarbij de eigen toestellen een rolzouden krijgen, en waar het versterkerdeeldus uit zou kunnen wordenweggelaten, is nog enige tijd in studiegeweest. Een werkgroep, waarin ookmedewerkers van onze school vertegenwoordigdwaren, constateerdeechter dat zo'n systeem weinig toegevoegdewaarde heeft. Ook de hogeontwikkelkosten van een nieuw product,dat bedoeld is voor een relatiefkleine markt, vormen een belangrijkebeperking.VHZ • jaargang 39 nummer 2 • juni 1998