Discussie Werkwoord- plaatsing - Nederlandse Taalkunde

arnold e. eversvan Barbiers zal zijn dat zijn abstracte syntaxis de dialectische linearisering eerder achteraf(ad hoc) oplegt.Sjef Barbiers geeft alle aandacht aan de dialectische variatieruimte van de ‘kale’ te-lozeinfinitief in constructies van het type Aux 1-Aux 2-V 3. Daarbij staat V 3voor een denotationeelwerkwoord, eventueel met zijn argumenten, Aux 2staat voor een aspectueel ofmodaal werkwoord en Aux 1voor een finiet hulpwerkwoord van tijd of een finiet modaalwerkwoord. Zie bij Barbiers (25) de variaties van is gaan zwemmen. Bij voorbaat denkbaarzijn er 1 x 2 x 3 = 6 volgordes. Twee van die volgordes komen echter in principe niet vooren dat moet dus verklaard worden vanuit de opzet van de combinatieregels. Sjef Barbiersstelt zich nu voor dat er een onderliggende grammatica opgezet kan worden voor hetWestgermaans. Die grammatica moet dan de twee onmogelijke volgordes al uitsluiten ende vier andere volgordes open laten. Dan kunnen de Westgermaanse dialecten een keuzemaken uit de vier toegestane opties. Om de keuzeruimte van die vier volgordes te creëren{1-2-3; 3-2-1; 1-3-2; en 2-3-1} stelt hij voor dat er een basisselectie is voor de eerste ordeningvan het materiaal, namelijk Aux 1-Aux 2-V 3. Vervolgens is er een vaste procedure omhet complement voor Aux te plaatsen in een zogenaamde Specifier-Head configuratie. 12De oorspronkelijke posities worden vastgehouden. Er is dus sprake van kopieënmaken, eerder dan van verplaatsing. Nadat deze voorop plaatsing is toegepast voor 3 op 2,wordt het herhaald voor [3-[2-3]] op {1}. Daardoor ontstaat de keuzeruimte in (6).(6) VP-intrapositieVP 1VP 1VP 2V 1VP 2VP 2VP 3VP 3VP 2V 3V 2VP 3V 3V 2VP 3V 3V 31 Er zijn naast het Westgermaans meer talen met zinsfinale werkwoordsclusters. Het SOV taaltype (talen metzinsfinaal werkwoord) wordt in de invloedrijke studie van Kayne (1994) aangepakt door te beginnen metAux VP structuren. Daarna wordt de VP aan de voorkant van de Aux geplaatst in een configuratie die bekendstaat als Specifier-Head. Daaruit volgen dan allerlei specifieke SOV kenmerken. De aanpak van Barbiers is dusniet zo maar een inval. Ze past in een hedendaagse stroming met een levendige uitwisseling van ideeën. HetNederlands, hetzij met argumenten pro, hetzij met argumenten contra, hoort thuis in die discussie over de aardvan volgorderestricties en taaltypen.190